نکروز استخوانی به دنبال اعتیاد به «تمجیزک» و «نورجیزک»

نکروز آواسکولار دلیلی شایع برای تعویض کامل مفصل ران است و به دنبال استفاده از بعضی داروها منجمله گلیکوکورتیکوییدها اتفاق می افتد. نورجیزک و تمجیزک موجود در بازار ایران، داروهای ضددرد و آنتاگونیست های اپیوییدی می باشند که غلظت بالایی از استرویید در خود داشته و باعث نکروز استخوان می شوند.
در یک مطالعه توصیفی مرور موارد (case-series)، 11 بیمار مبتلا به نکروز آواسکولار با سابقه مصرف «تمجیزک» و «نورجیزک» که طی سال های 1386-1384 به بیمارستان دانشگاهی اختر در شهر تهران مراجعه و درمان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین سن بیماران 55/5±72/37 سال بود. پنج بیمار «نورجیزک» 5 بیمار «تمجیزک» و 1 بیمار از هر دو ماده استفاده کرده بودند. میانگین دوز مصرف دارو 29/2±36/4 ویال در روز و میانگین طول مدت مصرف آن 7/2±9/4 ماه و فاصله شروع استفاده از این مواد تا شروع علایم ارتوپدی 76/2±36/11 ماه بود. در 3 بیمار علاوه بر شکایات و علایم ارتوپدی، خطوط کشیدگی پوستی (Stria) نیز وجود داشت و 7 بیمار چاقی محیطی داشتند. در تمام بیماران نکروز آواسکولار به صورت دو طرفه و در حداقل دو مفصل وجود داشته است. در 3 بیمار بیش از 2 مفصل درگیر بوده اند.
داروهای وارداتی «نورجیزک» و «تمجیزک» موجود در بازار، به دلیل وجود گلوکوکورتیکوییدها و توکسین های احتمالی، عامل استئونکروز و تخریب شدید مفصلی می باشند. اطلاع رسانی عمومی برای بالا بردن سطح آگاهی بیماران و پزشکان الزامی است.