منظر راه شهری

تعبیری از شهر وجود دارد که آن را مجموعه ای متشکل از توده و فضا میداند. در این تعبیر، راه های شهری به عنوان عمدهترین بخش از فضای شهر مطرح اند. محصول چنین نگرشی، تنها به مورفولوژی و ریخت شناسی کالبد راه های شهری منتهی می شود. این شناخت به آن نیمه از شهر که به جنبه های عینی منظر اشاره دارد، محدود می شود.
هدف این مقاله شناخت منظرین راه شهری است که به هر دو جنبه عینی و ذهنی آن میپردازد و ترکیب جدایی ناپذیر آن را می سازد. در حقیقت منظر راه شهری دستیابی به معرفتی از راه است که ادراک کالبدی و نگرش ذهنی و خاطره ای راه را توامان میداند. نه یکی را مقدم بر دیگری و نه یکی را کافی می پندارد. این بحث در قالب مجموعه ای دنبالهدار تقدیم خوانندگان عزیز میگردد تا بتوان به شناختی علمی از منظر راه شهری دست یافت. در بخش نخست از این مجموعه، مفهوم منظر راه شهری مورد بررسی قرار میگیرد.