مقایسه تاثیر شیمی درمانی استاندارد و اثر ترکیبی آن با Cetuximab بر میزان بقاء در مبتلایان به سرطان پیشرفته کولون

در سال های اخیر تحول ایجاد شده در شناخت بیولوژی مولکولی سلول تومورال و کشف اهمیت رسپتور رشد سلولی در رشد و گسترش خیلی از تومورهای توپر از جمله سرطان کولورکتال و غیر سلول کوچک ریه، استفاده از داروهایی که مستقیما این گیرنده را مورد هدف قرار می دهند رایج شده است. یکی از این داروها cetuximab یا Erbitux است یک منوکلونال آنتی بادی از نوع 1IgG که برعلیه رسپتور رشد سلولی یاEpidermal growth factor عمل می کند و یکی از پیشرفت های اخیر در درمان سرطان کولورکتال پیشرفته تلقی می شد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر شیمی درمانی استاندارد و ترکیب شیمی درمانی استانداردبا Cetuximab بر میزان بقاء در مبتلایان به سرطان پیشرفته کولون است. مطالعه در زمانی انجام شد که موتاسیون k-ras به عنوان یک عامل تعیین کننده درمان مطرح نشده بود.
در این مطالعه نیمه تجربی 91 بیمار20 تا 80 سال، با سرطان پیشرفته عود کننده کولون مورد بررسی قرارگرفتند. از این تعداد 47 بیمار به طور تصادفی تحت درمان باکموتراپی استاندارد رایج و44 بیمار تحت کموتراپی و Cetuximab قرار گرفتند. درمان تا زمان بروز عوارض پیشرفته، اتمام دوره درمان و یا مرگ بیمار ادامه یافت و بدین ترتیب مدت بقاء در دو گروه درمانی با هم مقایسه شدند.
پس از جمع آوری داده ها، یافته ها در قالب جداول آماری، نمودار و شاخص های عددی ارائه شد. برای بررسی زمان بقاء بیماران از جدول کاپلان مایر، برای مقایسه طول زمان بقاء در دو گروه از آزمون های لگ مار (Logmar) و بریسلو (Breslow) و همچنین از آزمون مجذور کای و تست دقیق فیشر برای مقایسه تعداد مرگ در هر گروه استفاده شد. سطح معنی داری 5% در نظر گرفته شد و کلیه آنالیزها در محیط نرم افزار SPSS V.15.0 انجام شدند.
جمعا 91 بیمار مبتلا به سرطان پیشرفته کولون بادامنه سنی بین 76-20 سال و60% kf > در فاصله زمانی بین تیرماه 1383 وآبان ماه 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد 44 بیمار (48%) درمان ترکیبی و 47 بیمار (52%) درمان استاندارد دریافت کردند.
از 47 بیماری که درمان استاندارد گرفتند 18 نفر (3/38%) و در روش ترکیبی، 13 نفر (5/29%) تا پایان مطالعه فوت کردند. متوسط طول عمر در بین بیمارانی که روش درمانی استاندارد گرفتند 20 ±236 روز و متوسط طول عمر در بین بیمارانی که روش درمانی ترکیبی گرفتند 27 ±301 روز بود. آزمون آماری اختلاف معنی داری را بین متوسط زمان بقاء بیماران نشان نداد (2011/0p=) با وجود اینکه Cetuximab باعث بهبود میزان پاسخ و پیشرفت بیماری می شود، ولی با توجه به نتایج مطالعه موجودبه نظر نمی رسد به کارگیری مونوکلونال آنتی بادی در بیماران مبتلا به مراحل انتهایی سرطان کولورکتال موجب افزایش میزان بقاء گردد، جز اینکه تعیین کننده های دیگری در انتخاب بیماران وارد شود.