نتایج درمان و بقا در کودکان مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد non APL مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) (1381-1366)

لوسمی میلوئیدی حاد، 15% لوسمی دوران کودکی را شامل می شود. بررسی سالهای گذشته نشان دهنده بهترشدن بقا این بیماران می باشد. میزان مرگ ومیر، کاهش یافته و بقای طولانی، افزایش یافته است. پروتکل درمانی مورد استفاده، BFM می باشد. در این مطالعه سعی شد تا بقا طولانی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) بررسی شود.
تمام بیماران مبتلا به AML nonAPL درمان شده با پروتکل BFM که طی سال های1366-1381به بیمارستان مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. پیگیری تا پایان 1384 ادامه داشت. طی این مدت 83 نفر تحت درمان با این رژیم دارویی قرارگرفته اند. نوع مطالعه هم گروهی(Cohort) است. با استفاده از پرونده های بیماران وتماس تلفنی، این بررسی انجام شده است. کلیه اطلاعات بدست آمده توسط تست های کاپلان مایر Cox regression، Long rock test آنالیز شدند.
از 83 نفر بیمار مورد مطالعه، 55 نفر مذکر و28 نفر مونث بودند. میانگین سنی آن ها 3/7 سال (6 ماه-13 سال)بود. حدود 4% مرگ زودرس داشتند، هیچکدام پیوند نشدند، 10 نفر (12%) عدم جواب به درمان داشتند. 69 مورد (1/83%) به remission رفته اند و 30 نفر (1/36%) عود داشتند. بقا 5 ساله، 46/5±58 /44%، میانگین پیگیری 5/5 و سال میزان EFS، 6±62/53% بوده است.
شیمی درمانی مداوم سبب بقا طولانی مدت در 50-30% بیماران شده است ولی استفاده از پیوند مغز استخوان و سلول بنیادی، بقا طولانی مدت را به 70-60% رسانده است.