بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با برخی ویژگی های فردی در همسران جانبازان شیمیایی

عوامل شیمیایی جنگی به خصوص گازخردل و عوارض ریوی آن بر روی جانبازان شیمیایی که نگرانی های بسیاری را برای خانواده به ویژه همسر به وجود آورده؛ در سیر طبیعی سلامتی و کیفیت زندگی جانباز و همسر مراقبت دهنده اش اختلال ایجاد می کند و لذا انجام پژوهش هایی جهت اخذ اطلاعاتی در راستای حفظ و برقراری سلامت و ارتقاء کیفیت زندگی این قشر آسیب پذیر ضروری به نظر می رسد.
این پژوهش به منظور بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با برخی ویژگی های فردی در همسران جانبازان شیمیایی مبتلا به عوارض ریوی گاز خردل شهر تهران در سال 1385 صورت گرفته است.
این پژوهش مطالعه ای توصیفی – تحلیلی است که در آن تعداد 100 همسر جانباز شیمیایی در محدوده سنی 60-20 سال با میانگین سنی 81/36 سال به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تصادفی انتخاب شده اند. ابزارهای مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه ویژگی های فردی و مقیاس استاندارد کیفیت زندگی مراقبت دهندگان (ایجاد شده توسط فرل و گرانت)، به منظور بررسی ابعاد مختلف کیفیت زندگی (جسمانی، روانی، اجتماعی- اقتصادی-خانوادگی) بوده است که با روش مصاحبه و تکمیل خود ایفای پرسشنامه در محل کار، منزل شخصی واحدهای مورد پژوهش و مراکز بنیاد شهید و ایثارگران تهران بزرگ انجام شد.
نتایج به دست آمده از آمار توصیفی نشان داد که کم تر از ثلث (19 درصد) واحدهای مورد پژوهش در بعد جسمانی، صفر درصد در بعد روانی و 49 درصد در بعد اجتماعی از امتیازات خوب بهره مند بودند. همچنین آزمون های آماری فیشروکای دو نشان داد که بین سطح تحصیلات و نمره کل کیفیت زندگی (02/0 < p) و درصد جانبازی و نمره کل کیفیت زندگی (04/0 < p) ارتباطی معکوس ولکن بین وضعیت اشتغال و تاثیر مثبت کیفیت زندگی همسران جانبازان شیمیایی ارتباط مستقیمی وجود داشت: (01/0 p <).
با توجه به یافته های پژوهش، فرضیه پژوهش تحت عنوان بین کیفیت زندگی و برخی ویژگی های فردی همسران جانبازان شیمیایی رابطه وجود دارد، در رابطه با میزان تحصیلات، درصد جانبازی و وضعیت اشتغال تایید گردید و در رابطه با سایر ویژگی های فردی پذیرفته نشد.