اندازه گیری و تحلیل عوامل موثر بر بهره وری صنایع تبدیلی چای کشور

هدف این مقاله تعیین و تحلیل سطح توسعه و میزان عدم توازن آن در مناطق روستایی استان کردستان برای سطوح شهرستان و بخش در دو مقطع زمانی 1375 و 1385 است. برای دستیابی به چنین هدفی، 45 شاخص توسعه تعریف و سنجش شدند. در این باره ابتدا با استفادههمخطی بین شاخصها حذف و شاخصهای اولیه به تعدادی فاکتور یا «تحلیل عاملی» از تکنیکدرجه توسعه یافتگی «تاکسونومی عددی» عامل خلاصه گردید و سپس با استفاده از تکنیک«ضریب دوگانگی» مناطق روستایی استان محاسبه و پس از آن میزان عدم توازنها با استفاده ازتعیین و بررسی شد. نتایج نشان می دهد که مناطق روستایی استان در سطح شهرستان همگن∗ دانشجوی دوره دکترای توسعه کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات تهران(نویسنده مسئول)e-mail: [email protected]: [email protected] ∗∗ دانش آموخته دکترای اقتصاد کشاورزیاقتصادکشاورزی و توسعه – سال هفدهم، شماره 67180است. اگرچه طی دو مقطع 1375 و 85 درجه توسعه نواحی روستایی استان در سطح شهرستانو بخش رشد داشته، اما ضریب دوگانگی حاصل مبین عدم توازن این رشد بوده به گون های کهتغییری ساختاری در رتبه و جایگاه شهرستان های استان به لحاظ سطح توسعه مناطق روستاییاتفاق نیفتاده است. همچنین مناطق روستایی بخشهای محروم در سال 1375 کماکان در سال1385 نیز محروم بوده اند و تغییر رتبه و جایگاه توسعه غالبا شامل بخش های مرکزی شده است.
این عدم توازن به ویژه منجر به اختلاف وضعیت توسعه یافتگی مناطق روستایی بخش مرکزیهر شهرستان با سایر بخشهای آن شده است.