ارائه چارچوبی برای ارزیابی عملکرد مراکز رشد

مراکز رشد در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، ابزار مهمی برای توسعه کارآفرینی و نوآوری تکنولوژیک، خصوصا در سطح شرکت های کوچک و متوسط، به شمار می روند. ایجاد و گسترش مراکز رشد کسب و کار، بحث های بی شماری در زمینه عملکرد و مفید بودن آن ها میان موافقان و مخالفان به راه انداخته است. هر یک از پژوهش های انجام شده در این زمینه، مراکز رشد را از زاویه ای نگریسته و برای ارزیابی عملکرد آن ها از نظریات گروه های خاصی استفاده کرده اند. به دلیل تنوع انواع مراکز رشد در جهان، اغلب پژوهش ها مطالعات و مدل های خود را به نوع یا انواع خاصی از مراکز رشد محدود کرده اند.
در مقاله حاضر، با مرور ادبیات ارزیابی عملکرد مراکز رشد در ایران و جهان، چارچوبی جامع با استفاده از معیارهای جهانی عمومی ارائه شده است تا عملکرد مراکز رشد از منظر گروه های مختلف- مشتریان، مدیران و کارکنان و مشاهده پژوهشگران- سنجیده شود. این چارچوب پیشنهاد می کند عملکرد مراکز رشد در حوزه های مدیریت و کارکنان، زیرساخت ها، خدمات و خروجی ها سنجیده شود. عملکرد مرکز رشد در حوزه مدیریت و کارکنان، ابعاد انجام وظایف مدیریتی و یادگیری و رشد، در حوزه زیرساخت، ابعاد فضا و امکانات، حوزه خدمات، ابعاد کمک های ایجاد کسب و کار و کمک های کسب و کار و در حوزه خروجی ها، در ابعاد شرکت ها، محصولات و افراد ارزیابی شود. برای سنجش هر یک از ابعاد، معیارهای عام از ادبیات موضوع استخراج شده است. این چارچوب می تواند به عنوان ابزار و راهنمای مناسبی برای مدیران و متولیان مراکز رشد جهت ارزیابی عملکرد مراکز رشد در حوزه های مهم و بر اساس معیارهای عمومی و خصوصا در ایران، برای مقایسه، الگوبرداری داخلی و خارجی و بهبود رقابت پذیری میان مراکز رشد، به کار رود.