تاثیر افلاتوکسین در استرس ناشی از اکسیداسیون در نیمچه های گوشتی

60 نیمچه گوشتی یکروزه از نژاد Ross – PM3 در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. جوجه ها به 5 گروه شامل یک گروه کنترل و 4 گروه آزمایشی تقسیم شدند. به مدت 45 روز گروه کنترل با خوراک تجاری نیمچه هیا گوشتی عاری از آفلاتوکسین و در مقابل گروه های آزمایشی که به نامهای گروه 2، 3، 4 و 5 خوانده می شوند با خوراکهای حاوی به ترتیب ppm 0.05، ppp 0.1، ppm0.5 و ppm1 آفلاتوکسین تغذیه شدند. (که تقریبا حاوی 81.30% آفلاتوکسین B1، 10.40% آفلاتوکسین B2، 5.75% آفلاتوکسین G1 و 2.55% آفلاتوکسین G2 بودند). در روزهای 15، 30 و 45 مطالعه خونگیری انجام شد و فعالیت Superoxide dismutase (SOD)، Catalase (CAT)، glutathione peroxidase (GSH-Px) و glucose-6-phosphate dehydrogenase (G6PD) و سطح malondialdehyde (MDA) در اریتروسیت اندازه گیری شد.
نتایج این مطالعه کاهش معنی داری در فعالیت SOD در روزهای 30 و 45 در گروه 4 و 5، در فعالیت GSH-Px در روز 30 در گروه 5 و روز 45 در گروه 4 و 5، در فعالیت CAT در روز 45 در گروه 5 و در فعالیت G6PD در روز 45 در گروه 5 و افزایش معنی دار در سطح MDAدر گروه 5 در مقایسه با گروه کنترل نشان داد.بنابراین نتیجه گرفته می شود که استفاده طولانی مدت (30 تا 45 روز) آفلاتوکسین در مقادیر بالا (ppm 1.0-0.5) منجر به پر اکسیداسیون چربی در نیمچه های گوشتی می گردد.
تغییرات معنی دار قطعی که در روز 30 در فعالیت SOD و GSH-Px و در روز 45 در SOD اولیه و GSH-Px (برای گروهای 4 و5) و بصورت ثانویه (برای گروه 5) برای تمامی فعالیتهای آنزیمی و سطح MDA روی داد این فرضیه را تایید می کند.
علاوه بر این مشخص شد که حساس ترین عامل مورد استفاده در اندازه گیری پراکسیداسیون چربی می تواند شامل SOD، GSH-Px و MDA بوده و این عوامل برای تشخیص شدت آفلاتوکسیکوزیز در طیوری که بطور طبیعی با آفلاتوکسین آلوده شده اند و نیز اجرای اقدامات پیشگیرانه علیه مسمومیت با آفلاتوکسین و ارزیابی چنین آزمایشاتی به منظور موفقیت آن، می تواند قابل توجه باشند.