بررسی میزان گرایش به خرافات در بین شهروندان تهرانی

در گوشه و کنار جهان در لابه لای فرهنگ عامه، عقاید و باورهایی به چشم می خورند که از نظر تفکر مدرن در رده عقاید خرافی طبقه بندی می شوند. علی رغم بار معنایی منفی که بر این دسته از عقاید متصور است، بر پایه منطق امروزین، خرافات آن گونه از عقاید و باورهایی هستند که به لحاظ علمی و تجربی غیر قابل دفاع بوده و می تواند زمینه های تحرک یا توقف جامعه را حول موضوعی خاص فراهم آورد. به همین ترتیب به لحاظ کارکردهای آشکار و پنهان مثبت و منفی که این دسته از عقاید در جوامع امروزین دارند، بحث و بررسی پیرامون آنها اهمیت ویژه ای می یابد. بر این اساس، پژوهش حاضر با تکیه بر عقاید و باورهای رایج در فرهنگ عامه شهروندان تهرانی در پی کشف گستره و نفوذ برخی زمینه های مرتبط با آنها برآمده و با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه و توصیف و تحلیل یافته ها به این نتیجه رسیده است که افرادی که نحوه ارتباط و نزدیکی بیشتری با نوگرایی، خردگرایی، علم ورزی و تجربه گرایی دارند (نظیر تحصیلات بالاتر، مدت اقامت بیشتر و تولد در شهرهای بزرگ تر، مشاغل امروزی تر) و به طور کلی درگیری بیشتری با شرایط جامعه مدرن دارند، تمایل کمتری به عقاید خرافی دارند. همچنین مردان، کمتر از زنان و منطقه یک کمتر از سایر مناطق 22 گانه شهر تهران به عقاید خرافی گرایش دارند.