ترمو بارومتری توده گرانودیوریتی مجموعه گرانیتوئیدی قروه (جنوب شرقی استان کردستان)

در جنوب قروه (کردستان) باتولیت گرانیتوئیدی تیپ I وجود دارد که شامل طیفی از واحدهای کوارتز دیوریت، دیوریت، گرانودیوریت و گرانیت است. داده های حاصل از ریزپردازش الکترونی بلورهای آمفیبول در گرانودیوریت نشان می دهد که آمفیبول ها با دارا بودن محتوی) Mg / (Mg + Fe+2 > 5/0، 3/0(Na+K)A< و5/7 < TSi < 5/6 (در واحد فرمولی) در گروه منیزیو- هورنبلندها هستند. کم بودن مقادیر Al2O3، 3/1 Al total > و نیز فراوانی کم اکسید تیتانیوم (٪wt 87/.- 97/.) و مقدار تیتان در فرمول ساختمانی این کانی (کمتر از 1) بر حاکمیت فشار کم دلالت دارند. به علاوه، بر اساس مقدار Al موجود در ساختار هورنبلند چنین استنتاج می گردد که هورنبلندهای این واحد سنگی در فشار 7/1 تا 1/2 کیلوبار متبلور شده باشند. نمودار های نسبت Al کل به Ti و Al کل به Ps نیز مؤید تبلور ماگما در فشارهای مختلف طی صعود آن در پوسته می باشد. بیشینه دمای حاصل از ترمومتر «هورنبلند- پلاژیوکلاز» گرانودیوریت در فشار مذکور بین 681 تا 697 درجه سانتی-گراد است که این دما بیانگر دمای زمان جایگزینی توده می باشد. داده های ترمومتری بر پایه زوج «بیوتیت- گارنت» به تعادل رسیدن هورنفلس مجاور آن را در فاصله دمایی بین 438 تا 537 درجه سانتی گراد نشان می دهد.