ردیابی توالی های DNA ویروس های پاپیلومای انسانی در کارسینومای سلول های سنگفرشی سر و گردن در بیماران مبتلا به آنمی فانکونی در ایران

بررسی و ارزیابی شیوع AND ویروس های پاپیلومای انسانی (VPH; surivamolipaP namuH) در حفره دهانی و اوروفارنکس بیماران مبتلا به آنمی فانکونی (AF; aimenA inocnaF) در مقایسه با موارد کنترل پرسشنامه ای در مورد عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا، تهیه و در میان 22 بیمار مبتلا به آنمی فانکونی و نیز 42 فرد بدون آنمی فانکونی توزیع گردید. AND پاپیلوما ویروس انسانی با روش RCP - استفاده از پرایمرهایی که تیپ های پرخطر را پوشش می دادند - مورد ردیابی قرار گرفت. به طور هم زمان از روش های سرولوژیک نیز جهت ردیابی آنتی بادی های ضد VPH در سرم بیماران استفاده گردید.
در 28 درصد از نمونه های کارسینومای سلول های سنگفرشی (CCS; amonicraC lleC suomauqS) مربوط به بیماران آنمی فانکونی AND پاپیلوما ویروس انسانی ردیابی گردید که به لحاظ آماری از 5/26 درصد از نمونه های CCS مربوط به موارد کنترل - که از این لحاظ مثبت بودند - بیشتر بود (50/0>p). در تمام موارد حضور آنتی بادی های ضد VPH در سرم بیماران نشان داده شد که در میان نمونه های بیمار 41 مورد و در نمونه های کنترل 11 مورد با پاپیلوما ویروس های پرخطر آلوده شده بودند.
بر اساس اطلاعات حاصل از تحقیق، عفونت با ویروس های پاپیلومای انسانی به ویژه تیپ های پرخطر (81 و 61)، یکی از عواملی است که می تواند احتمال افزایش خطر حساسیت را نسبت به برخی از تیپ های سرطان مانند: کارسینومای مهاجم سلول های سنگفرشی سر و گردن (CCSNH; amonicraC lleC suomauqS kceN dna daeH) به خصوص در مبتلایان به آنمی فانکونی افزایش دهد.