بررسی ریخت شناسی زیرکن و سرشتی های ژئوشیمیایی پلوتون گرانیتی قلعه دژ، ازنا

بلور زیرکن در سیستم چارگوشی متبلور می شود و ثبت کننده رویدادهای مختلف زمین شناسی در ساختار خارجی و بافت درونی خود است. رشد و تبلور زیرکن تابعی از دمای تبلور، ترکیب و محتوی آب ماگما است. گونه شناسی بلورهای زیرکن گرانیت قلعه دژ غالبا در گستره P5 رده بندی پوپین (1990) قرار می گیرند که دال بر خاستگاه گوشته ای بودن آن است. ریخت شناسی غالب دانه های زیرکن برتری منشورهای {100} بر {110} و هرم های {101} بر {211} را آشکار می سازد. این ریخت شناسی غالب، بالا بودن میزان قلیائیت، دمای تبلور 850 درجه سانتی گراد و ماهیت خشک یک ماگمای قلیایی را برای این گرانیت ها نشان می دهد. عدم وجود برهم رشدی هیدروزیرکن نشانگر ماگمای خشک است. همچنین دماسنجی اشباع از زیرکن نیز میانگین دمای در حدود 835 درجه سانتی گراد را نشان می دهد. تمامی نتایج بالا با شواهد ژئوشیمیایی و سنگ شناختی قابل تایید است و با ماگمای گرانیتی نوع A با خاستگاه گوشته ایی و پوسته ایی همخوانی دارد.