از اقتصاد اثباتی تا اقتصاد هنجاری: بنیان های فلسفی و ارزشی اقتصاد رفاه

اقتصاد رفاه رشته ای از اقتصاد است که چارچوبی را برای ارزیابی اقدامات، وضعیت ها و سیاست های اقتصادی فراهم می کند. هر چند برخی از اقتصاددانان سعی دارند اقتصاد رفاه را اثباتی و فاقد داوری ارزشی قلمداد کنند، در این مقاله، با تجزیه و تحلیل معیارها و روش های اقتصاد رفاه متعارف، بنیان های فلسفی و بعضا هنجاری آن نشان داده شده است. پیامدگرایی، مطلوبیت گرایی، رفاه گرایی، فردگرایی و تحویل گرایی از جمله بنیان های فلسفی اقتصاد رفاه است. با بررسی روش های ارزیابی اقتصاد رفاه متعارف مانند تجزیه و تحلیل هزینه و فایده مشخص شده است که داوری ارزشی، خواه و ناخواه، در فرایند تحقیق نفوذ می کند؛ بنا براین مناسب است که محقق، در کنار اعلام روش ها و محدودیت های تحقیق خود، به جای انکار داوری های ارزشی، آنها را شناسایی و اعلام نماید.