مقایسه کارآیی تکثیر مولدین پرورشی و دریایی میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) در استان هرمزگان

در پژوهش حاضر که در سال 1382 و در مرکز آموزش و بازسازی ذخایر آبزیان بندر کلاهی انجام گردید، کارآیی تکثیر مولدین پرورشی و دریایی میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) از طریق اندازه گیری هم آوری کاری نسبی، درصد لقاح، درصد تخم گشایی، تعداد ناپلیوس حاصل از هر مولد، مدت زمان لازم برای طی شدن هر یک از مراحل تخم گشایی ناپلیوس، زوآ، مایسیس و پست لاروی، میزان بازماندگی در مراحل ناپلیوس، زوآ، مایسیس و پست لاروی، همچنین وزن و طول کل پست لاروها در مرحله PL12 و با استفاده از طرح آزمایشی بلوک های تصادفی در قالب فاکتوریل مورد مقایسه قرار گرفت. در این بررسی تعداد 30 میگوی مولد دریایی و 30 میگوی مولد پرورشی که در مرحله 2 رسیدگی جنسی قرار داشتند، در سه تکرار منظور شدند (هر تکرار شامل 10 میگوی مولد دریایی و 10 میگوی مولد پرورشی) و القای رسیدگی جنسی در آنها از طریق قطع پایه چشمی انجام گردید. پس از یک هفته، 3 مولد دریایی و 3 مولد پرورشی که در مرحله 4 رسیدگی جنسی قرار داشتند از هر تکرار انتخاب و به اطاق تخمریزی و مخازن تخمریزی منتقل شدند. زاده های حاصل از هر مولد تا مرحله PL12 بصورت جداگانه نگهداری شده و پارامترهای فوق الذکر به تفکیک در مورد هر مولد اندازه گیری گردید. آزمون میانگین دانکن نشان داد که مولدین دریایی از نظر تولید ناپلیوس و وزن پست لاروهای تولید شده، برتری داشتند (P< 0. 05). مولدین پرورشی نیز از نظر میزان هم آوری کاری نسبی و سرعت رشد در مراحل مایسیس و پست لاروی، نسبت به مولدین دریایی ارجح بودند (P< 0. 05). در این بررسی مولدین دریایی احتمالا بدلیل وزن بیشتری که نسبت به مولدین پرورشی داشتند، در بعضی پارامترهای کمی بهتر از مولدین پرورشی ارزیابی شدند، اما از نظر پارامترهای کیفی، تفاوت قابل ملاحظه ای بین این دو گروه ملاحظه نگردید.