تاثیر اسموپرایمینگ (آماده سازی اسمزی بذر) بر صفات جوانه زنی بذر چهار گونه گیاه مرتعی تحت تنش خشکی

این مطالعه با هدف ارزیابی اثر تیمار اسموپرایمینگ بر تحمل به تنش خشکی بر روی 4 گونه مرتعی علف گندمی (Agropyron desertorum) علف پشمکی (Bromus inermis)، چچم دائمی (Lolium prenne) و چاودار کوهی (Secale montanum) انجام گرفت. این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در 3 تکرار و 3 مرحله آزمایش انجام شد. با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول 6000 در سطوح 8-، 12- و 16- بار تنش خشکی در آزمایشگاه بر روی بذرهای پرایم شده در سطوح بهینه غلظت و زمان (بهترین غلظت برای همه بذور 8- بار و بهترین زمان برای علف گندمی و چچم 48 و برای علف پشمکی و چاودار 24 ساعت بود) و بذرهای پرایم نشده اعمال و درصد و سرعت جوانه زنی و طول و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه اندازه گیری و با شاهد مقایسه شد. اثرات متقابل برای گیاه و پرایم و همچنین خشکی، پرایم و گیاه و خشکی در سطح احتمال 01/0 معنی دار شد. هر چهار گیاه مرتعی بالاترین درصد و سرعت جوانه زنی را در سطح صفر (شاهد) و پایین ترین درصد و سرعت جوانه زنی را در سطح خشکی 16- بار داشتند. همچنین درصد و سرعت جوانه زنی هر چهار گیاه مرتعی در سطح پرایم شده بالاتر از سطح پرایم نشده مشاهده شد.