تعیین عوامل جمعیتی و بالینی مؤثر بر کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به صرع

صرع، یک بیماری مزمن است که می تواند بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت درمبتلایان تاثیر عمیقی داشته باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات متغیرهای بالینی و جمعیتی در کیفیت زندگی (Quality of Life-QOL) بیماران مبتلا به صرع بود.
بیماران مبتلا به صرع مراجعه کننده به کلینیک نورولوژی بیمارستان سینا در طی6 ماه (76=n) وارد مطالعه شدند. ویژگی های بالینی و جمعیتی استخراج شد و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه QOLIE-31-P اندازه گیری و به کمک روش تحلیل چند مرحله ای، ارتباط متغیرها و امتیاز کلی و امتیاز خرده سنجش های اصلی پرسشنامه تعیین شد.
فراوانی حملات صرع به عنوان عاملی مؤثر بر میانگین امتیازهای ابعاد کیفیت زندگی و نیز امتیاز کلی در ابزار استاندارد QOLIE-31-P مشخص شد. همچنین، افزایش سال های تحصیلی فرد و مراقب به عنوان عامل موثربر امتیاز کل QOL بود. با افزایش تکرار تشنج در طی سال گذشته، امتیاز کلی پرسشنامه QOLIE-31-P کاهش داشت و این ارتباط، به صورت معنادار در حیطه های نگرانی از تشنج، اثرات دارویی و انرژی/خستگی دیده شد.
تعداد بالاتر تشنج در طی ماه گذشته نیز به صورت معنادار، امتیاز کلی QOL راکاهش داد. افزایش سن با امتیاز پایین تر در بعد عملکرد اجتماعی، ارتباط داشت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که احتمالا درمان مناسب صرع با کاستن از تعداد تشنجات، باعث بهبود کیفیت زندگی می شود.