بررسی اثر تنش شوری بر خواص آللوپاتیک گندم و ارتباط با اثر آللوپاتی آن روی دو علف هرز Avena fatua و Lolium rigidium

گندم گیاهی استراتژیک است و به میزان زیاد، در سطح جهان و ایران کشت می شود. حدود یک سوم از زمین های کشاورزی سطح جهان و 25 درصد از زمین های کشاورزی ایران در مناطق شور واقع هستند و یکی از اساسی ترین مشکلات کشاورزی، تنش شوری وارد شده بر محصولات زراعی است. ترکیبات دخیل در فرایند آللوپاتی گندم ترکیبات فنلی هستند که مقدار و نوع آنها تحت تاثیر تنش های مختلف تغییر می کند. در این پژوهش مقدار ترکیبات فنلی ریشه و برگ ارقام گندم نان (پاستور، تجن و زاگرس) و گندم ماکارونی (دوروم) تحت تاثیر تیمارهای 0، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار سدیم کلرید اندازه گیری شد و اثر عصاره آبی ده درصد ریشه و برگ ارقام تحت تنش سدیم کلرید گندم روی درصد جوانه زنی، طول ریشه و برگ و وزن تر و خشک دو علف هرز Avena fatua و Lolium rigidiumبررسی شد. بر اساس نتایج بدست آمده مقدار ترکیبات فنلی در ریشه و برگ ارقام مختلف تحت تاثیر غلظت های مختلف سدیم کلرید متغیر و مقدار ترکیبات فنلی برگ ارقام مختلف گندم بیشتر از ریشه آنها بود. اثر آللوپاتی ارقام گندم تحت تنش غلظت های مختلف سدیم کلرید یکسان نبود. بیشترین میزان ترکیبات فنلی در ارقام تجن و زاگرس مشاهده شد اما بالاترین اثرات آللوپاتی در رقم پاستور و گندم دوروم ملاحظه شد. بنابراین اثر آللوپاتی ارقام مطالعه شده گندم ارتباط مستقیمی با مقدارترکیبات فنلی ندارد و احتمالا رابطه اللوپاتی با ترکیبات فنلی در ارقام مختلف گندم یکسان نبوده و در بعضی موارد نوع ترکیبات فنلی مهمتر از میزان آن است.