ارزیابی رویکرد موزه ای به معماری روستایی

رویکرد موزه ای، فرهنگ را در چارچوب موزه، مانند نمایشی می بیند که آن را همچون آثار و اشیاء تاریخی فقط در پشت ویترین موزه ها جستجو می کند. ارمغان رویکرد موزه ای، نگاه نمایشی به فرهنگ، به جای پویایی و زایندگی آن است. از نمونه های واقعی این رویکرد، موزه های مردم شناسی است که با تغییر کاربری ابنیه تاریخی شهرها، برداشت های ابتدایی و تصنعی از فرهنگ شهرها را ارائه می کنند. رویکرد مذکور تنها به شهرها بسنده نکرده و روستاها را نیز مورد توجه قرار داده است. این بار اشیاء تاریخی جای خود را به ابنیه تاریخی روستایی داده و از مکان اصلی خود به موزه میراث روستایی انتقال یافته اند. اگر نتایج رویکرد مذکور در شهرها باعث تغییر کاربری تصنعی ابنیه تاریخی و نمایشی ضعیف از فرهنگ شهرها بود، حال با ادامه روند انتقال ابنیه تاریخی، روستاهای یک استان، شاهد از دست دادن هویت فرهنگی خود نیز هستند. جستار حاضر با معرفی موزه میراث روستایی گیلان، در پی نقد و ریشه یابی فرایند جابه جایی ابنیه تاریخی روستایی گیلان و نتایج حاصله از آن است.