تاثیر تلقیح مصنوعی در زمانهای مختلف، بر عملکرد تولیدمثلی میش های تالشی

هدف از این تحقیق دستیابی به بهترین زمان تلقیح مصنوعی در میش های تالشی بود. به همین منظور تعداد 150راس میش تالشی انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. تمام میش ها برای همزمان شدن فحلی به مدت 14 روز سیدرگذاری شده و همزمان با سیدربرداری به ازای هر میش 400 واحد بین المللی PMSG به صورت عضلانی تزریق شد. گروه اول 28 ساعت پس از خروج سیدر (AI28)، گروه دوم 40 ساعت پس از خروج سیدر (AI40) و گروه سوم 52 پس از خروج سیدر (AI52) تلقیح داخل گردن رحمی شدند. تمامی میش ها حدود 24 ساعت پس از خروج سیدر علائم فحلی را نشان دادند. نتایج بازدهی تلقیح و عملکرد تولیدمثلی نشان داد که در نرخ چندقلوزایی و دوقلوزایی بین گروه ها، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. اما بازدهی تلقیح، نرخ بره زایی و در گروه های مختلف دارای اختلاف معنی داری بودند(05/0P<). بازدهی تلقیح و بازدهی زایمان در گروه های AI40 و AI52به ترتیب برابر با 50 و 38 درصد بود که با گروه AI28 که 18 درصد بود تفاوت معنی داری داشت (05/0P<). نرخ بره زایی در گروه های AI40 و AI52 به ترتیب برابر با 58 و 38 درصد بود که با گروه AI28 تفاوت معنی داری نشان داد (05/0P<). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بهترین زمان تلقیح در میش تالشی بین 40 تا 52 ساعت پس از خروج سیدر می باشد.