تاثیر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کلزا با و بدون استفاده از آنزیم بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و غلظت پلاسمایی هورمون های تیروئید جوجه خروس های گوشتی

این آزمایش به منظور تعیین اثرات جایگزینی کنجاله کلزا به جای کنجاله سویا بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و غلظت پلاسمایی هورمون های تیروئید جوجه خروس های گوشتی سویه راس 308 انجام گرفت. در سن 6 روزگی جوجه ها به 30 گروه 12 تایی تقسیم شده و تا سن 49 روزگی روی بستر پرورش یافتند. ده نوع جیره آزمایشی مرکب از پنج سطح جایگزینی پروتئین کنجاله کلزا به جای پروتئین کنجاله سویا (0، 25، 50، 75 و 100 درصد) در دو حالت با و بدون آنزیم به کار گرفته شد. مخلوط آنزیمی حاوی فعالیت های بتا- گلوکاناز و گزیلاناز بود که به مقدار 400 گرم در تن به جیره غذایی اضافه شد. داده های به دست آمده از آزمایش در یک طرح کاملا«تصادفی به صورت فاکتوریل 5×2 (پنج سطح جایگزینی و دو سطح آنزیم) تجزیه آماری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که سطح جایگزینی، تاثیر معنی داری (05/0< P) بر اضافه وزن در دوره 6 تا 21 روزگی داشت و استفاده از آنزیم موجب بهبود رشد در جیره های حاوی کنجاله کلزا گردید؛ به طوری که اثر اصلی آنزیم معنی دار بود(05/0< P). با این وجود، در کل دوره آزمایش (6 تا 49 روزگی) تفاوت معنی داری از نظر اضافه وزن وجود نداشت (05/0> P). مصرف خوراک در دوره های 6 تا 21 و 21 تا 42 روزگی به طور معنی دار تحت تاثیر سطح جایگزینی قرار گرفت(05/0P<) ولی در دوره 42 تا 49 روزگی و کل دوره آزمایش این اثر معنی دار نبود. ضریب تبدیل خوراک در تمامی دوره های آزمایش به طور معنی داری تحت تاثیر سطح جایگزینی کنجاله قرار گرفت (05/0P<). سطح جایگزینی، استفاده از آنزیم و اثر متقابل آنها تاثیر معنی داری بر درصد نسبی اجزاء لاشه نداشت (05/0P>). غلظت پلاسمایی هورمون های T3 و T4 تحت تاثیر تیمارهای به کار رفته در آزمایش قرار نگرفت (05/0> P). مناسب ترین سطح جایگزینی کنجاله کلزا به جای کنجاله سویا از لحاظ هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم اضافه وزن، جایگزینی کامل (100 درصد) بود.