بررسی کیفیت شیمیایی آب ورودی و خروجی دستگاه های آب شیرین کن شهر کاشان طی سال های 87 - 1386

کنترل کیفیت آب آشامیدنی از نظر حفظ سلامتی و بهداشت مصرف کنندگان دارای اهمیت است. بالا بودن (Total Dissolved Solid; TDS) آب سبب ایجاد طعم و مزه نامطلوب از جمله شوری در آب می شود. یکی از روش های کاهش TDS آب استفاده از روش های غشایی همچون اسمز معکوس است. هدف از انجام این تحقیق بررسی کیفیت آب ورودی و خروجی دستگاه های آب شیرین کاشان است.
این مطالعه توصیفی مقطعی به مدت 6 ماه در زمستان 86 و تابستان 87 از طریق نمونه برداری از آب ورودی و خروجی دستگاه ها انجام گرفت. با توجه به حضور 16 دستگاه آب شیرین کن فعال در شهرکاشان در زمان تحقیق، در مجموع 128 مرحله نمونه برداری (64 نمونه از آب ورودی و 64 نمونه از خروجی دستگاه ها) انجام شد. بروی نمونه ها آنالیز کامل شیمیایی به جز فلزات سنگین انجام گرفت. و نتایج از طریق آزمون t زوجی مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
نتایج تحقیق نشان داد که میانگین غلظت پارامترهای کیفی آب خروجی از دستگاه های آب شیرین کن برای سختی کل برابر 118 میلی گرم در لیتر، و برای TDS، نیترات، فلوئور، سولفات و کلرور به ترتیب برابر 18/245، 46/2، 2/0، 24 و 68 میلی گرم در لیتر می باشد. همچنین میزان pH نیز در آب خروجی دستگاه ها بین 8/6 تا 7 واحد بود.
در مورد کیفیت آب خروجی از دستگاه ها به جز فلوئور در مورد مقدار بقیه ی پارامتر ها غلظت آنها تقریبا در حد مطلوب قرار داشت. لذا به منظور حفظ سلامتی دندان ها و جلوگیری از پوسیدگی آنها فرآیند فلوئورزنی به آب تصفیه شده بایستی مد نظر قرار گیرد. در مورد PH نیز اگر چه مقدار آن در آب خروجی دستگاه ها نسبت به آب خام ورودی تا حدودی کاهش یافته است، ولی مقدار آن در هیچ یک از دستگاه ها کمتر از حد مطلوب کیفیت شیمیایی آب آشامیدنی نبود.