منوکسید کربن بازدمی دانش آموزان تهران

مسمومیت با منوکسیدکربن علت عمده مرگ در اثر استنشاق گاز است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان منوکسیدکربن بازدمی دانش آموزان و تخمین میزان مواجهه آنان با گاز منوکسیدکربن در محیط منزل بود.

این مطالعه به صورت مقطعی در زمستان سال 1386 انجام گرفت و میزان منوکسیدکربن بازدمی 184 دانش آموز مقطع راهنمایی منطقه 3 شهرداری تهران توسط دستگاه آشکارساز منوکسیدکربن بازدمی اندازه گیری شد. اطلاعات در خصوص نوع وسیله گرمایشی مورد استفاده در منزل، مصرف سیگار توسط خود فرد و اطرافیان و تجربه علائم مسمومیت با منوکسیدکربن، توسط پرسشنامه ای جمع آوری شد.

تعداد کل دانش آموزان 184 نفر شامل 79(93/42%) پسر و 105(06/57%) دختر بود. از این تعداد دانش آموزان 150 نفر(52/81%) میزان منوکسیدکربن بازدمی ppm 6-0، 23 نفر(50/12%) منوکسیدکربن بازدمی ppm 10-7 و 10 نفر(43/5%) منوکسیدکربن بازدمی در حد ppm 20-11 و 1 نفر(54/0%) منوکسیدکربن بازدمی بالای ppm 20 داشتند. تفاوت در علائم بالینی ابراز شده در گروه های مختلف از نظر آماری معنی دار نبود. در مجموع 31 نفر(67/18%) از دانش آموزان غیر سیگاری مورد مطالعه سطوح منوکسیدکربن بازدمی بیش از حد طبیعی ppm 3-1 داشتند.

نتایج به دست آمده نمایانگر مواجهه کودکان با منابع محیطی مولد منوکسیدکربن است. تعداد 11 نفر از کل دانش آموزان(97/5%) میزان منوکسیدکربن بازدمی مساوی یا بالاتر از ppm 11 یعنی در سطحی بیش از سطح مجاز ppm 9 داشتند. لازم است در خصوص منابع مواجهه با گاز منوکسیدکربن در محیط زندگی کودکان بررسی و دقت بیشتری صورت گرفته و با هوشیاری بیشتر بتوانیم از بروز موارد مسمومیت و احیانا مرگ و میر ناخواسته در کودکان بکاهیم