مقایسه اندانسترون و دگزامتازون با متوکلوپرامید و دگزامتازون با متوکلوپرامید

مقدمه تاثیر مثبت داروهای ضد تهوع و استفراغ در کاهش این مفصل به اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر ترکیب دارویی اندانسترون و دگزامتازون با متوکلروپروماید ودگزامتازون برای کنترل این عارضه است.
روش کار در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 80 بیمار زن در سطح سلامتی 1و2 بر اساس تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا، به دو گروه40 نفری تقسیم شدند و بیهوشی عمومی دریافت کردند. در گروه اول داروی اندانسترون همراه با دگزامتازون و در گروه دوم متوکلروپروماید همراه با دگزامتازون در انتهای عمل تزریق شد. اثرات دو دارو در کاهش تهوع و استفراغ بیماران در دو فاصله زمانی 2 و 6 ساعت پس از عمل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد.
نتایج تزریق هر دو داروی اندانسترون و متوکلروپروماید در پایان عمل جراحی، باعث کاهش تهوع و استفراغ بیماران پس از عمل شد. میزان کاهش تهوع و استفراغ در 2 ساعت اول بعد از عمل بین دو گروه تفاوت معنا داری نداشت (723/0 =p)، اما میزان آن پس از 6 ساعت در گروه اندانسترون کمتر بود) 001/ 0p<).
نتیجه گیری در بیمارانی که تحت عمل هیسترکتومی ابدومینال با بیهوشی عمومی قرار می گیرند، جهت کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل می توان از داروهای اندانسترون و دگزامتازون استفاده کرد که اثر بخشی بیشتر و طولانی تری را نسبت به متوکلروپروماید و دگزامتازون نشان می دهد.