اثر تجویز بتامتازون روی نشانگرهای واکنشی فاز حاد درخانمهای باردار در معرض خطر زایمان زودرس

کورتیکو استروئیدها برای بلوغ ریه جنین به مادران باردار تجویز می شود ولی در مورد اثرات و عوارض آن بحث های زیادی وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر بتامتازون بر روی مارکرهای سرمی عفونت در مادران باردار در معرض خطر زایمان زودرس انجام شد.
این مطالعه آینده نگر بروی 50 زن باردار در معرض خطر زایمان زودرس بین 34-24 هفته بارداری که با تجویز بتامتازون 12 میلی گرم هر 12ساعت تا دو دوز برای بلوغ ریه جنین درمان شدند، در بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل انجام شد.WBC، ESR، CRP قبل از تزریق بتامتازون، 2 ساعت پس از تزریق و روز دوم و سوم پس از تزریق اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفت.
میانگین سن حاملگی بیماران 4/2±9/31 هفته بوده است. میانگین گلبول های سفید (81±396) (000/0=p)، نوتروفیل (109±473) (000/0=p) و (ESR (1.8±0.6) (p=0.008 پس از درمان بطور معنی داری بیشتر از قبل از درمان بود ولی در مورد لنفوسیتها اختلاف معنی داری بین قبل و پس از درمان وجود نداشت. مقدار CRP نیز پس از تزریق بتامتازون افزایش معنی داری داشت (009/0=p).
نتایج مطالعه نشان داد که درمان با بتامتازون قبل از تولد منجر به افزایش گذرای نشانگرهای سرمی عفونت در مادران بارار شده که به زودی به سطح پایه برمی گردد.