مقایسه اثرات شیر میش، جایگزین شیر و سه نوع جیره آغازین بر سنتز پروتئین میکروبی، فراسنجه های تخمیری شکمبه، متابولیت های خون و ادرار بره های شیرخوار نژاد دالاق

آزمایش به منظور بررسی امکان پرورش بره های شیرخوار با جایگزین شیر تجارتی و اثرات تغذیه جیره های آغازین با نسبت های مختلف کنسانتره بر سنتز پروتئین میکروبی، فراسنجه های تخمیری شکمبه، متابولیت های خون و ادرار انجام شد. تعداد30 راس بره نر نژاد دالاق به سن1 ± 3 روزگی پس از دریافت 48 ساعت آغوز، از مادران جدا، به طور تصادفی به 6 گروه 5 راسی تقسیم و در قفس های انفرادی قرار داده شده، با 6 تیمار آزمایشی تا سن 90 روزگی تغذیه شدند. روش آماری مورد استفاده طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3× 2 که در آن عامل اول اثر غذای مایع (شیر مادر و جایگزین شیر) وعامل دوم اثر جیره های آغازین (جیره اول 100 درصد کنسانتره آغازین، جیره دوم دارای 67 درصد کنسانتره آغازین و 33 درصد یونجه خشک، جیره سوم دارای 33 درصد کنسانتره آغازین و 67 درصد یونجه خشک) بود. میانگین pH، کل اسیدهای چرب فرار و نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، نیتروژن اوره ای و بتاهیدروکسی بوتیرات سرم خون، ترکیبات پورینی ادرار، پورین های میکروبی و شاخص های سنتز پروتئین میکروبی در بین بره های تغذیه شده با شیر میش و شیر جایگزین اختلاف آماری معنی دار نداشت. میانگین pH و کل اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه (01/0P<) و بتا هیدروکسی بوتیرات سرم خون، پورین های میکروبی دفعی ادرار و نیتروژن میکروبی در بین بره های تغذیه شده با جیره آغازین دارای 100 درصد کنسانتره با دو جیره دیگر، میانگین نسبت آلانتویین به کراتینین و مجموع پورین های دفعی ادرار (05/0P<) در بره های تغذیه شده با هر سه جیره آغازین به طور معنی داری متفاوت بود. این آزمایش نشان داد که تغذیه جایگزین شیر به بره های شیرخوار هیچ گونه اثری در فراسنجه های تخمیری مایع شکمبه، سرم خون و سنتز پروتئین میکروبی در مقایسه با شیر میش نداشت، در حالی که تغذیه بره های شیرخوار با جیره آغازین دارای نسبت کنسانتره بالاتر سبب سنتز پروتئین میکروبی بیشتر و بهبود برخی فراسنجه های تخمیری شکمبه و خون شد.