کاربرد روش انتروکلایسیس در ارزیابی اختلات روده باریک در سگ

با توجه به کارایی و ارزش تشخیصی انتروکلایسیس به عنوان یک تکنیک رادیوگرافی اختصاصی در بهبود بخشیدن به نتایج تشخیصی معاینات روده باریک این روش بر روی 12 قلاده سگ بالغ و به ظاهر سالم از نژادهای مختلف بین سنین 28.0 ±16.4 ماه با وزن 20.4 ±10.6 کیلوگرم مورد ارزیابی قرار گرفت. این حیوانات به دو گروه کنترل 5) قلاده(و گروه آزمایش 7) قلاده(تقسیم شدند. تحت بیهوشی عمومی در همه حیوانات هر دو گروه تنگی تجربی در ناحیه میانی ژژنوم ایجاد گردید. سوسپانسیون با ریم تهیه شده با حفظ درجه حرارت 20° در سگهای بزرگتر به نسبت 3 به 5 28) درصد(و در سگهای کوچکتر به نسبت 2 به 5 21.5) درصد(رقیق شده با استفاده از سند پلی وینال سیم دار شماره 14 به طول 135 سانتیمتر با کنترل فلوروسکوپی به میزان 25 میلی لیتر به ازای هر کیلو وزن بدن به حیوانات گروه آزمایش در مدت 10 دقیقه خورانده می شد و بعد از خوراندن سوسپانسیون باریم به روش معمولی، در حیوانات گروه کنترل رادیوگرافها در حالت خوابیده به پهلوی راست جانبی و خوابیده به پشت (شکمی - پشتی) تهیه گردید. در بعضی موارد ایجاد اتساع روده باریک یکی از مهمترین مزیتهای روش انتروکلایسیس در مقایسه با روش معمولی بود. با توجه به هزینه کم و قدرت بالای تشخیص تفریقی این روش با وجود دستگاه فلوروسکوپ به عنوان روش انتخابی برای بررسی اختلالات و ضایعات روده باریک در سگ توصیه می گردد.