ارتباط چاقی و اضافه وزن کودکان اول دبستان شهر شیراز با الگوی تغذیه با شیر مادر، وزن هنگام تولد و وضعیت اقتصادی- اجتماعی در سال تحصیلی 88-1387

اوج گیری اپیدمی چاقی و اضافه وزن از حدود سال 1980 آغاز شده است. چاقی در دوران کودکی و نوجوانی به ویژه در دهه دوم زندگی، به عنوان یک پیش بینی کننده قوی چاقی در بزرگسالی مطرح است. از مهم ترین عوامل خطر چاقی و اضافه وزن دوران کودکی، تغذیه با شیر مادر، چاقی والدین، وضعیت اقتصادی – اجتماعی، وزن هنگام تولد، فعالیت های فیزیکی و رژیم غذایی را می توان نام برد. تغذیه با شیر مادر یکی از مهم ترین استراتژی ها برای کاهش اضافه وزن و چاقی دوران کودکی است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط چاقی و اضافه وزن کودکان پایه اول شهر شیراز با الگوی تغذیه با شیر مادر و وزن هنگام تولد بود.
افراد و این تحقیق یک مطالعه تحلیلی مورد – شاهدی بود. در این مطالعه 200 کودک چاق به عنوان گروه مورد و 200 کودک با وزن طبیعی به عنوان گروه شاهد، در مجموع 400 کودک، حجم نمونه را تشکیل دادند. نمونه های مورد نیاز از دبستان های شهر شیراز با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابتدا مدارس به روش نمونه گیری طبقه بندی شده و به شکل تصادفی انتخاب شدند. سپس در مدارس انتخاب شده، کلیه کودکان کلاس اول ابتدایی که چاق بودند یا اضافه وزن داشتند، انتخاب شدند. سپس به ازای هر دانش آموز مورد، یک دانش آموز که از لحاظ سن، جنس، کلاس و دبستان، مشابه دانش آموز مورد بود، به عنوان شاهد انتخاب شد. پرسشنامه های اطلاعات عمومی، اقتصادی – اجتماعی، وضعیت تغذیه با شیر مادر در دوران شیرخوارگی، فعالیت بدنی و یادآمد 24 ساعته خوراک تکمیل شد. قد و وزن مادران نیز اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS15 صورت گرفت.
مدت زمان تغذیه با شیر مادر بین دو گروه مورد و شاهد، تفاوت معنی داری داشت. بین وزن هنگام تولد و اضافه وزن و چاقی در گروه مورد ارتباطی مشاهده نشد. BMI مادر و چاقی اعضای درجه یک خانواده بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری نشان داد. عوامل اقتصادی – اجتماعی بین دو گروه، تفاوت معنی داری نداشت.
چاقی و اضافه وزن کودکان اول دبستان شهر شیراز با الگوی تغذیه با شیر مادر ارتباط دارد؛ هرچند این ارتباط ممکن است ارتباط مستقلی نباشد.