خوددرمانی در بیماران مبتلا به دیابت شهر کاشان

در بیماری دیابت وجود رفتارهای خوددرمانی می تواند عواقب ناگواری داشته باشد. در این مطالعه، خوددرمانی در بیماران دیابتی بستری در بیمارستان شهید بهشتی و مراجعان به مرکز دیابت شهر کاشان بررسی شد.
این پژوهش مقطعی در بیماران مبتلا به دیابت قندی بستری در بیمارستان شهید بهشتی و مراجعان به مرکز دیابت کاشان با سن بیش از 18 سال انجام شد. پرسشنامه ی استفاده شده دارای 25 سوال با گزینه ی لیکرت 4 تایی بود. اعتبار پرسشنامه با استفاده از روش اعتبار محتوا بررسی شد. روایی پرسشنامه 85/0 به دست آمد. در این مطالعه از روش های آمار تحلیلی کای دو، آزمون t، آنالیز رگرسیون، و تحلیل عاملی جهت تجزیه و تحلیل استفاده شد.
تعداد 400 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. متوسط سن بیماران 9/12±9/54 سال بود. 2/68% نمونه ها، زن بودند. در این بررسی، 17 نفر (2/4%) به میزان زیاد و 263 نفر به طور متوسط (8/65%) و 120 نفر (30%) به میزان کم به خوددرمانی می پرداختند. خوددرمانی با سن، مدت ابتلا، محل زندگی، نحوه ی درمان، ابتلا به بیماری کلیوی، وضعیت بیمه، نوع دیابت، وضعیت بیماران بستری و سرپایی ارتباطی نداشت. جنس زن، پرفشاری خون، و هیپرلیپیدمی، و تحصیلات با خوددرمانی ارتباط نشان داد.
با توجه به تمایل بیماران مبتلا به دیابت به خوددرمانی، پیشنهاد می شود که راه های درمان مشکلات شایع و عوارض دیابت به بیماران آموزش داده شود، تا بیماران بتوانند خوددرمانی را به شیوه ی موثری انجام دهند.