مقایسه کودک آزاری بین کودکان عادی وکودکان دارای اختلال یادگیری در مقطع ابتدایی

تحقیق حاضر به منظور مقایسه کودک آزاری در کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری 7 تا 12 ساله شهر تهران انجام گرفت.
این مطالعه تحلیلی و مقطعی، از نوع علی – مقایسه ای می باشد. به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای 120 دانش آموز عادی از مناطق 3، 7 و 15 آموزش و پرورش شهر تهران و 120 دانش آموز دارای اختلال یادگیری از سه مرکز 1، 2 و3 انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه معتبر کودک آزاری تحت ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رتبه ای فریدمن و آزمونهای تی زوجی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.
تفاوت معناداری در میانگین نمرات آزار عاطفی (0/001>P) و نمره کل (0/002=P) کودک آزاری به دست آمده از پاسخ های کودکان، در بین دو گروه کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری مشاهده شد. مطابق نظرات والدین نیز تفاوت معناداری بین میانگین نمرات آزار عاطفی (0/001>P)، آزار جسمی (0/011=P) و نمره کل کودک آزاری (0/001>P) دو گروه کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری به دست آمد. همچنین تفاوت معناداری بین نظرات کودکان با والدینشان در مؤلفه آزار جسمی (0/002=P)، آزار جنسی (0/001>P) و غفلت (0/001>P) وجود داشت.
با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد که بین میزان کودک آزاری برحسب نوع در کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری تفاوت وجود دارد و برخلاف گذشته، بیشتر از نوع آزار عاطفی است. بنابراین ضروری است متخصصان بهداشت روان، برنامه هایی به منظور آموزش والدین در آینده تدارک ببینند.