فراوانی سندرم آمبولی چربی در بیماران دچار شکستگی استخوانی بستری در ICU

سندرم آمبولی چربی (FES) عارضه‎ای شایع، جدی و گاهی کشنده در پی تروما است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی سندرم آمبولی چربی در بیماران دچار شکستگی استخوانی بستری در ICU بیمارستان بعثت سنندج در سالهای 80-1375 انجام شد.
نوع مطالعه توصیفی تحلیلی و جامعه آماری شامل 130 نفر بود. اطلاعات مربوط به جنس، سن، تعداد استخوان شکسته، نوع استخوان شکسته، تعداد روز بستری، نوع داروی تجویز شده، فشار اکسیژن خون شریانی، سرانجام بیمار، اینتوباسیون بیمار و زمان بروز علایم سندرم آمبولی چربی از روی پرونده ها استخراج گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS win و آزمون آماری 2 انجام شد.
شیوع شکستگی در بیماران بستری در ICU در مردان حدود 5 برابر زنان می باشد و حال آنکه شیوع سندرم آمبولی چربی در مردان حدود 30 برابر زنان بود. 5/64% افراد دارای شکستگی سن 49-10 سال داشتند و 2/73% بیماران مبتلا به سندرم آمبولی سن 49-20 سال داشتند. 1/23% بیماران مبتلا به سندرم آمبولی چربی شده بودند. 70% بیماران مبتلا به سندرم آمبولی چربی دچار شکستگی های متعدد بودند. 75% از بیمارانی که دچار سندرم آمبولی چربی شدند شکستگی استخوان فمور داشتند. 53% بیماران مبتلا به سندرم آمبولی چربی تحت تهویه مکانیکی قرار گرفته بودند. میانگین روزهای بستری در بیماران مبتلا به سندرم آمبولی چربی 7/7 روز و در بیماران دچار شکستگی که مبتلا به سندرم آمبولی چربی نبودند، 5/7 روز بود. براساس نتایج رابطه معنی‎داری بین ابتلا به سندرم آمبولی چربی و سرانجام بیماران وجود داشت (019/0P<) بطوریکه میزان مرگ و میر در بیماران مبتلا به سندرم آمبولی چربی 30% و در بیماران غیر مبتلا به سندرم آمبولی چربی 12% بود.
نتیجه گیری: با توجه به مرگ و میر بالای سندرم آمبولی چربی به عنوان یک عارضه مهم شکستگی استخوانهای بلند می‎بایست این نوع شکستگی ها را به عنوان یک اورژانس جدی تلقی نموده و اقدامات پیشگیرانه لازم از قبیل تثبیت سریع شکستگی و درمانهای دارویی را برای جلوگیری از ابتلا به سندرم آمبولی چربی انجام داد.