بررسی تغییرات جمعیت شکارگرهای شته های سورگوم جارویی در منطقه میانه

شته ها مهم ترین آفات سورگوم جارویی Sorghum cerenuumدر منطقه میانه بوده و کشاورزان بدون توجه به فعالیت حشرات مفید، برای حفظ محصول بارها از آفت کش های شیمیایی استفاده می کنند. در این تحقیق با توجه به اهمیت حفاظت و حمایت از دشمنان طبیعی در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات، شکارگرهای اختصاصی شته ها شامل کفشدوزک ها، مگس های گل Syrphidae و بالتوری ها جمع آوری و شناسایی شده و تغییرات جمعیت آن ها در مقایسه با شته های میزبان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور شکارگرها هنگام بازدید از کلنی شته ها و نیز با استفاده از تور حشره گیری جمع آوری شدند. در این تحقیق از مگس های گل، گونه Sphaerophoria scripta، از بالتوری ها، بالتوری سبزChrysoperla carnea و از کفشدوزک ها، کفشدوزک هفت نقطه ایCoccinella septempunctata، کفشدوزک یازده نقطه ای C. undecimpunctata، Hippodamia variegata،Scymnus cf. frontalis و Propylea quatuordecimpunctata از کلنی دو گونه شته معمولی گندمSchizaphis graminum (Rondani) و شته برگ ذرت Rhopalosiphum maidis (Fitch) جمع آوری و شناسایی شدند. در بین شکارگرها، تطابق زمانی فعالیت و همبستگی مثبت جمعیت مگس های گل با شته معمولی گندم و کفشدوزک ها با شته برگ ذرت کاملا مشهود بود. در بین کفشدوزک ها گونه Scymnus cf. frontalis به دلیل تخم گذاری در مزارع سورگوم مهم ترین و فراوان ترین گونه کفشدوزک ها بوده و حشرات کامل بالتوری سبز با توجه تغذیه از مواد قندی و عدم تخم گذاری در مزرعه، در کنترل جمعیت شته های سورگوم جارویی اهمیتی نداشتند.