مروری بر مایستوما در ایران، با تاکید بر شمال کشور

مایستوما عفونت گرانولوماتوز مزمن بافت جلدی و زیر جلدی است که در اثر اکتینو مایست ها (اکتینومایستوما) و قارچ ها (یومایستوما) ایجاد می گردد. عوامل مسببه بیماری ارگانیسم اگزوژن خاک دوست می باشند که در پی تروما به زیر جلد وارد می شوند. بیماری مایستوما در ایران نادر و به صورت تک گیر (اسپورادیک) است. در این مطالعه مروری90 مورد گزارش شده در سال های 1351 الی 1388 مشخص گردید. مبتلایان به مایستوما در ایران اکثرا مرد(3/66 درصد)، در محدوده سنی 31 تا 50 سال (1/55 درصد) و کشاورز (4/44 درصد) بوده اند. در ایران، پا بیشترین محل درگیری (8/73 درصد) و پس از آن ساق و بازو (هر کدام 8/4 درصد)، بیشترین عوامل اکتینومایستوما: اکتینومادور امادوره (5/23 درصد) نوکاردیا آستروئیدس (6/20 درصد)، نوکاردیا کاویه (2/13 درصد) و بیشترین عوامل یومایستوما سودآلشریا بوئیدی (3/10 درصد) بوده است. بیشترین موارد بیماری از سه استان های شمالی کشور(36 درصد) گزارش شده که در این میان استان مازندران با 4/59 درصد بیشترین موارد را به خود اختصاص داده است و 27 درصد موارد از استان های جنوبی گزارش شده است. شایع ترین عامل گزارش شده در شمال کشور اکتینومادورا مادوره (8/47 درصد) بوده که 8/68 درصد موارد مایستومای گزارش شده ناشی از این ارگانیسم از این منطقه بوده است.