ارتباط عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی و سنگ های ادراری

یافته های کنونی در مورد علل ایجاد سنگ های ادراری بیانگر وجود تعامل پیچیده و چندعواملی عوامل محیطی، متابولیکی و ژنتیکی است. عوامل اپیدمیولوژیکی مختلفی به عنوان عوامل زمینه ساز ایجاد سنگ های ادراری معرفی شده اند (15-9(. هدف از این مطالعه بررسی و شناخت عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی در مبتلایان به سنگ بوده که می تواند در امر پیشگیری از ایجاد سنگهای ادراری کمک کننده باشد.
این مطالعه از نوع مورد شاهدی بود که در آن تعداد 161 نفر از بیماران بزرگسال با تشخیص قطعی ابتلا به سنگ دستگاه ادراری مراجعه کننده به بیمارستان شهید هاشمی نژاد شهر تهران انتخاب شدند. تعداد 254 نفر از افراد غیر مبتلا نیز که از نظر سن و جنس با گروه مورد همسان بودند، از بین مراجعین همراه، پرسنل و سایر بیمارانی که همزمان با جامعه مورد در بیمارستان حضور داشتند به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر از طریق مصاحبه توسط پژوهشگر جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از نرم افزار spss نسخه 14 انجام گرفت. جهت تعیین وجود تفاوت آماری در متغیرهای مختلف بین دو گروه مورد و شاهد از آزمون های کای دو و تی مستقل استفاده شد.
نتایج نشان می داد 5/66 درصد از مبتلایان به سنگ را مردها و 5/33 درصد از این گروه را زنان تشکیل می دادند (نسبت مرد به زن 98/1 به 1 بود). بیشترین میزان شیوع سنگ در مردان در سنین 50-30 سالگی و در زنان در سنین 60-40 سالگی بود. میانگین وزن و قد در دو گروه تفاوت آماری نداشته اما شاخص توده بدنی در دو گروه تفاوت معنی داری نشان می داد (007/0 = p). سایر عوامل اپیدمیولوژیک سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی وضعیت اشتغال، نوع شغل، فضا و دمای محیط کار و سابقه خانوادگی مثبت با ایجاد سنگ های ادراری در ارتباط بوده و خطر آن را افزایش داده بود.
نتیجه گیری کلی: یافته های این پژوهش نشان داد که عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی مختلفی با ایجاد سنگ های ادراری در ارتباط بوده و خطر آن را افزایش می دهند بنابراین با شناخت افراد مستعد و در معرض خطر ابتلا به سنگ و آموزش روش های پیشگیری از ایجاد سنگ، می توان بار سنگین این بیماری بر جامعه و فرد را کاهش داد.