رابطه ارزش افزوده اقتصادی و نسبت های مالی شرکت های تولیدی بورس اوراق بهادار تهران

معیارهای ارزیابی حسابداری و اقتصادی نقش بسزایی را در ارزیابی عملکرد شرکت ها ایفا می کنند، اما انتخاب معیاری مناسب از بین آنها موضوعی است که تحقیقات بسیاری را در ادبیات مدیریت مالی موجب شده است. هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه بین ارزش افزوده اقتصادی به عنوان یک معیار ارزیابی عملکرد اقتصادی و نسبت های مالی به عنوان معیارهای سنتی ارزیابی عملکرد می باشد. در راستای این هدف، تعداد 70 شرکت از بین جامعه آماری که اطلاعات مورد نیاز برای دوره هفت ساله مورد تحقیق طی سال های (1385-1379) درخصوص آنها قابل دسترسی بود، انتخاب گردید. سپس، نسبت های مالی در پنج گروه طبقه بندی گردید و رابطه هر گروه با ارزش افزوده اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش رگرسیون ترکیبی استفاده شده است. آزمون معنادار بودن الگوها با استفاده از آماره های t وF صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین ارزش افزوده اقتصادی و نسبت های نقدینگی، نسبت های فعالیت، نسبت های سودآوری و نسبت های بازار رابطه معنا داری وجود ندارد. از بین نسبت های اهرمی شامل اهرم مالی و توان پرداخت بهره نیز فقط بین اهرم مالی و ارزش افزوده اقتصادی رابطه معنا دار ضعیفی وجود دارد.