سنگ کلیه در کودکان وبررسی میزان پاسخ به درمان با پلی سیترات پتاسیم

سنگ های ادراری به طورفزاینده ای در کودکان تشخیص داده می شوند. عوامل فیزیکوشیمیایی خاصی در نقش عوامل مستعد کننده و عوامل مهارگر بر تشکیل این سنگها تاثیر می گذارند. امروزه روش های درمانی مختلفی شامل افزایش دریافت مایعات و اصلاح رژیم غذایی، درمان های دارویی مانند تجویز پلی سیترات پتاسیم (سیترات پتاسیم 220 گرم، سیتریک اسید 8/66 گرم و آب مقطر تا حجم یک لیتر)، استفاده از روش های سنگ شکنی و در نهایت جراحی، برای درمان سنگ کلیوی بکار می رود.

این مطالعه به منظور برآورد میزان پاسخ دهی سنگ های ادراری به درمان دارویی با پلی سیترات پتاسیم در کودکان انجام شده است.

در این مطالعه توصیفی که روی 134 کودک زیر 14 سال که طی 5 سال اخیر به دلیل سنگ های ادراری به بیمارستان های مفید و لبافی نژاد تهران مراجعه نموده بودند، بررسی شدند. متغیرهای مورد بررسی عبارت بودنداز سن و جنس، شکایت اولیه، بررسی های آزمایشگاهی و رادیولوژیک، موقعیت درگیری سیستم ادراری، اندازه سنگ، علل تشکیل، انالیز سنگ، روش های درمانی و میزان موفقعیت درمان با قلیا. از این تعداد 109 کودک که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند در برگه اطلاعاتی وارد شد. تمام بیماران در ابتدای ورود یک سونوگرافی اولیه مبنی بر تایید وجود سنگ داشتند. حذف کامل سنگ، دفع سنگ یا کاهش اندازه آن در سونوگرافی های بعدی به عنوان پاسخ مثبت به درمان با پلی سیترات پتاسیم تلقی شد.

از میان 109 بیمار مورد مطالعه، 91 مورد با پلی سیترا درمان شدند که در 51 بیمار(56%) پاسخ درمانی مثبت بود. 22 نفر در زمان جمع آوری اطلاعات هنوز تحت درمان بودند و 18 نفر هم درمان را نیمه کاره رها کردند. شایع ترین نوع سنگ اگزالات کلسیم با شیوع50 % بود و از نظر علت شناسی هیپرکلسیوری بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده و بعد از آن هیپریوریکوزوری قرار داشت. شایع ترین سن درگیری 1-3 سال بود و از نظر شیوع جنسی، میزان سنگ در پسرها بیش تر بود. شایع ترین شکایت اولیه ادرار خونی و پس از آن درد شکم بود. شایع ترین محل درگیری سیستم ادراری فوقانی و از نظر جهت، شیوع سنگ در سمت راست بیشتر بود. بیش ترین سنگ هایی که به درمان با پلی سیترات پتاسیم جواب دادند، سنگ های اگزالات کلسیمی بودند. میزان پاسخ به پلی سیترا در دختران برابر با پسران و میزان پاسخ به پلی سیترات پتاسیم در گروه های سنی مختلف تقریبا با هم برابر بود.

با توجه به یافته ها به نظر می رسد درمان با پلی سیترات پتاسیم روش مناسبی جهت درمان اکثر سنگ های کوچک دستگاه ادراری(میکرولیتیازیس) در کودکان باشد.