اثربخشی آموزش مکان کنترل براساس رویکرد شناختی بر اعتماد به نفس دانش آموزان

پیامدهای رفتار که به علل بیرونی چون بخت و اقبال یا کمک دیگران نسبت داده می شود بر اعتماد به نفس و پیشرفت تحصیلی افراد موثر است. هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش مکان کنترل براساس رویکرد شناختی براعتماد به نفس دانش آموزان متوسطه شهر یزد بود.
این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت طرح آزمایشی با استفاده ازطرح پیش آزمون-پس آزمون بر روی 15 دانش آموز دبیرستانی پایه اول در سال 87-88 شهرستان یزد انجام شد. نمونه ها با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب و 15 نفر نیز به عنوان گروه شاهد انتخاب گردیدند. ابزار مورداستفاده، تست اعتماد به نفس آیزنک و برنامه آموزش مکان کنترل بود. برای تحلیل آماری از آزمون t استفاده شد.
نتایج حاصل ازتحلیل های آماری نشان دادکه بین گروه مورد آزمایش وشاهد در افزایش اعتماد به نفس تفاوت معنی دار وجود دارد (01/0= p). یافته های حاصل از آزمون t همبسته حاکی ازآن بودکه در پیشرفت تحصیلی گروه آزمایش، قبل و بعد از آموزش مکان کنترل، تفاوت معنی داری وجود نداشته است.
باتوجه به پژوهش انجام شده، آموزش مکان کنترل بر اساس رویکرد شناختی بر اعتماد به نفس موثر می باشد ولی بر بهبود پیشرفت تحصیلی تاثیر مثبتی دیده نشد.