بهبود الگوریتم های مسیریابی در سیستم های اطلاعات مکانی از طریق برآورد ریسک مسیر

پیدا کردن مسیر بهینه در شبکه های حمل و نقل یکی از مهم ترین آنالیز های مورد استفاده در سیستم های اطلاعات مکانی همراه است. تغییرات پیوسته ترافیک نسبت به زمان در شبکه حمل و نقل، منجر به ایجاد عدم اطمینان درپیداکردن بهترین مسیر با استفاده ازالگوریتم های رایج شده است. شکل یاد شده منجر به وجود ریسک تغییر مسیر در برخورد با تغییرات شدید ترافیکی برای مسیرهای از قبل پیش بینی شده خواهد شد. در مقاله حاضر پس از معرفی مفهوم ریسک، نحوه مدل سازی آن بر پایه مشخصات توپولوژیکی گراف شبکه، ارائه شده است. با کمک مدل پیشنهادی، کارایی الگوریتم های بهترین مسیر را می توان تا میزان قابل قبولی افزایش داد. این مسئله با پیاده سازی الگوریتم پیشنهادی روی شبکه واقعی در منطقه یک تهران تایید شده است.