نقش کیفیت حسابرس و اتکاء پذیری دارایی ها در ارزیابی حقو صاحبان

در تحقیق حاضر، کیفیت حسابرس، اتکاپذیری دارایی ها و تعیین ارزش شرکتها همزمان و با در نظر گرفتن کیفیت حسابرس در ارزیابی حقوق صاحبان سهام، بررسی شده است. برای تعیین میزان اتکاپذیری دارایی ها و بدهی ها از روش ریچاردسن و همکاران (2005) که دارایی ها را به 4 طبقه تقسیم نموده اند، استفاده شده است. محققان مزبور دارایی ها و بدهی ها را به دارایی ها و بدهی های با اتکاپذیری متوسط، دارایی ها و بدهی های با اتکاپذیری بالا و دارایی ها و بدهی هایی که از نظر میزان اتکاپذیری طبقه بندی نشده است، دسته بندی کرده اند. معیار تعیین میزان کیفیت حسابرس در این تحقیق سه عامل طولانی شدن مدت همکاری حسابرس و صاحبکار، بزرگ بودن موسسه حسابرسی و تخصص گرایی حسابرسان مستقل بوده است. نتیجه تحقیق نشان داد که تداوم همکاری حسابرس وصاحبکار در کیفیت حسابرس تاثیر ندارد. اما بزرگ بودن موسسه حسابرسی و تخصص گرایی حسابرسان باعث ارتقای کیفیت حسابرس میشود. فرضیه دوم تحقیق، مبنی بر تاثیرگذار نبودن کیفیت حسابرس در دیدگاه بازار در مورد ارزش دارایی ها و بدهی های با اتکا پذیری بالا نیز تایید شده است.