ارزیابی کارآیی مدل های پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوزه آبخیز سد لتیان

پهنه بندی خطر زمین لغزش با روش های متفاوتی صورت می گیرد، و بسیاری از این روش ها بر اساس شرایط خاص مناطق مورد بررسی بنا می شود. برای ارزیابی کارآیی تعدادی از روش های پهنه بندی خطر زمین لغزش، در حوزه آبخیز سد لتیان، با توجه به تنوع سازندهای زمین شناسی با ویژگی های زمین شناسی مهندسی، توپوگرافی، ژئومورفولوژیکی و بارندگی مختلف انتخاب گردید. لایه های اطلاعاتی شامل زمین شناسی، فاصله از گسلهای فعال، طبقات ارتفاعی، شیب، وجه شیب، بارندگی و پوشش گیاهی تهیه شدند. بیش از 150 زمین لغزش و پهنه لغزشی مورد شناسایی قرار گرفت و نقشه پراکنش زمین لغزشها برای منطقه تهیه شد: بنابر آنالیز داده ها، عوامل مؤثر در ناپایداری شیبها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، همچنین با مد نظر قرار دادن پارامترهای مؤثر در وقوع ناپایداری ها درحوزه سدلتیان، روش های نیلسن، تراکم سطح، ارزش اطلاعاتی و وزن متغیرها جهت پهنه بندی خطر زمین لغزش به کار بسته شد. نتایج نشان می دهد که روش های وزن متغیرها و ارزش اطلاعاتی با دقت هایی در حدود 7/99 و4/99 درصد از میان مدلهای انتخاب شده، برای استفاده در مناطق مشابه حوزه آبخیز سد لتیان در البرز مرکزی کاراترین روش ها هستند. بعلاوه پهنه بندی خطر زمین لغزش در این حوزه نشان می دهد که حریم گسله مشا میان دماغه تارسنان، مناطق جنوب غربی زرد بند تا حاجی آباد و شمال ارتفاعات توچال، در بستر آبخیزهای آهار، از پهنه های مستعد وقوع لغزشند. تغییر کاربری اراضی و احداث جاده های دسترسی روستایی بر روی دامنه های پر شیب، در سالهای اخیر، وقوع چندین لغزش را باعث شده است.