آراء مولانا درباره ارتباط متن با نویسنده، مخاطب و متون دیگر

نگارنده در مقاله حاضر، آراء مولانا درباره روابط متن با نویسنده، مخاطب و متون دیگر را جستجو، و سعی کرده آن را با نظریات هرمنوتیک معاصر، مقایسه و تطبیق کند.
همچنین نگارنده کوشیده است علاوه بر نقل و تبیین و تطبیق برخی نظریات جدید با ابیات و اندیشه های مولانا در شش دفتر مثنوی، برخی از نوآوری های آراء مولانا درباره ارتباط متن و مخاطب را نیز تشریح نماید. در این جستار مختصر، هرچند با نگاهی تاویلی و قدری ساختارشکن به برخی مباحث نظری مولانا نگریسته شده، اما، به آراء مولانا درباره تاویل به طور ویژه و ساختارشکنی های هنری او پرداخته نشده است. دستاورد مقاله آن است که می توان با خوانشی نو، بسیاری از نظریات جدید هرمنوتیکی درباره موضوع مورد بحث را از مثنوی استخراج و به عالم نظریه پردازی ارائه کرد.