مقایسه یوسف نامه جمال الدین محمد اردستانی و یوسف و زلیخای جامی

قصه و قصه پردازی یکی از دست مایه های ارزشمند شاعران و نویسندگان در طول تاریخ ادب فارسی بوده است و در این میان قصه های مشهور که جذابیت خاصی داشته، بارها در قالب نظم و نثر روایت شده و برای بیان مضامین عاشقانه و عارفانه مورد استفاده قرار گرفته است. قصه سرگذشت حضرت یوسف که در قرآن به «احسن القصص» مشهور است، یکی از داستان های بسیار زیبا و دل انگیز ادب فارسی است که بارها شاعران و نویسندگان به آن پرداخته اند و از جنبه های گوناگون بدان نگریسته اند. دو تن از راویان مهم این داستان که در قرن نهم در دوره تیموری می زیسته اند، یکی جمال الدین محمد اردستانی و دیگری جامی، این داستان را با عنوان یوسف نامه و یوسف و زلیخا به نظم کشیده اند. از آن جا که تفاوت ها و شباهت هایی در ساختار کلی داستان و شیوه روایت و برداشت ها و نتایج در این دو اثر قابل توجه است، در این مقاله تلاش شده این دو اثر ارزشمند با یکدیگر مقایسه شود و ضمن معرفی این دو اثر به ویژه یوسف نامه که شهرت کمتری دارد، تفاوت ها و شباهت های آن ها از جنبه های گوناگون بیان گردد.