تبارشناسی، مفهوم شناسی و ارزیابی احادیث وجوهیه

یکی از مستندات رایج و معمول معتقدان به چند معنایی بودن قرآن، صرف نظر از صحت یا عدم صحت چنین امری، احادیث وجوهیه (اصطلاح از مولف است) و عباراتی مانند: قرآن حمال ذووجوه که بعضی به معصومان علیهم السلام منسوب اند است اما این احادیث کدام اند و اعتبار آنها و نیز اعتبار انتساب بعضی از آنها به معصوم چقدر است؟ اینها پرسش هایی است که به نظر می آید باید به دقت پاسخ داده شود. مقاله موجود، در صدد است، به روش کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل و مقایسه داده ها، این احادیث را تبارشناسی کرده و مورد مداقه و ارزیابی قرار داده و به پرسش های یادشده پاسخی درخور دهد. لازم به یادآوری است که هدف این مقاله، پیش از هر چیز ارزیابی احادیث وجوهیه بر اساس ملاک های نقد حدیثی است و به هیچ وجه غرض از آن، رد یا اثبات ذو الوجوه بودن قرآن نیست و رد و اثبات ذو الوجوه بودن قرآن و معنا و مدلول ذو الوجوه بودن و غیره خارج از بحث این مقاله است. به عبارتی دیگر، رویکرد این مقاله نه نقد مفهومی، بلکه نقد نفس الامری احادیث وجوهیه فقط از حیث صحت و سقم و قوت و ضعف آنها (با وجود معاضد داشتن یا نداشتن این احادیث) است.