مقایسه استحکام پیوند پروتزهای پارسیل ثابت باندشونده رزینی با اسکلت فلزی و کامپوزیت تقویت شده با فایبر گلاس

اخیرا استفاده از کامپوزیت تقویت شده با فایبرگلاس جهت ساخت بریجهای زیبای باندشونده رزینی توسعه یافته است. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی اندازه گیری و مقایسه استحکام پیوند پروتزهای رزینی قدامی فک بالا ساخته شده با کامپوزیت تقویت شده با فایبرگلاس و فلز بعنوان اسکلت پروتز بود.
در این تحقیق تجربی 20 بریج رزینی با کامپوزیت تقویت شده، 10 عدد با فایبرگلاس و 10 عدد با فلز ساخته شدند. نمونه ها به مدت دو هفته در آب مقطر و در دمای 1 ±37 درجه سانتیگراد نگهداری شدند و در دمای 5-55 درجه سانتی گراد و 2500 بار تحت سیکل حرارتی قرار گرفتند. ماشین آزمایش Instron برای اندازه گیری استحکام پیوند نمونه ها استفاده شد. یک مخروط فلزی که قطر نوک آن 1میلیمتر بود بصورت عمودی به سطح لبی پونتیک با سرعت 1 میلیمتر در دقیقه وارد شد. نیرو برحسب نیوتن در 2 گروه به هنگام جدا شدن پروتز از دندان های پایه ثبت گردید. یافته ها با استفاده از تست Anova و Paired t آنالیز شدند.
میانگین و انحراف استاندارد استحکام پیوند بریج ها با اسکلت کامپوزیتی فایبرگلاس 45± 113 و با اسکلت فلزی 32±43 نیوتن بدست آمد. آزمون آماری نشان داد که استحکام پیوند بین دو گروه معنی دار است (0.0009>P).
اگرچه مطالعات کلینیکی بیشتری موردنیاز است ولی مواد کمپوزیتی تقویت شده با فایبرگلاس را می توان جهت ساخت پروتزهای بدون اسکلت فلزی همراه با کیفیت زیبائی عالی بکار برد.