بررسی ارتباط عفونت مجاری ادراری بدون علامت با برخی از متغیرهای دموگرافیک در زنان

ارتباط بین شیوع عفونت مجاری ادراری و حاملگی موضوع قابل توجهی برای محققین محسوب می گردد. تغییرات فیزیولوژیک ناشی از تغییرات هورمونی در هنگام حاملگی، به تغییر ترکیبات شیمیائی ادرار و تسهیل در رشد میکروارگانیسم ها منجر می گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع باکتریوری بدون علامت و ارتباط آن با برخی از متغیرهای دموگرافیک در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بهار همدان بوده است.
در این مطالعه، 377 نفر از زنان باردار در سه ماهه اول حاملگی(که از نظر سن، تحصیلات، سابقه عفونت ادراری، تعداد باروری، سابقه سقط جنین، پروتئین اوری و پیوری طبقه بندی شده بودند) مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری نمونه از طریق نمونه گیری به روش ادرار میانه انجام گرفته است. نمونه های ادرار با لوپ کالیبره بر روی محیط های کشت بلاد آگار و ائوزین متیلن بلو(EMB) تلقیح وانکوبه گردیدند. در صورتی که تعداد 105 ارگانیسم در هر سی سی ادرار وجود داشت، کلنی های ظاهر شده بررسی می شد. تجزیه شیمیائی ادرار به وسیله نوار ادرار انجام گرفت و به منظور بررسی میکروسکوپیک، 10 سی سی از ادرار سانتریفوژ شده و رسوب آن مورد مطالعه قرار گرفت. آنتی بیوگرام باکتری های ایزوله شده با روش دیسک دیفیوژن بر اساس متد کربی بائر انجام گرفت.
یافته های پژوهش: نتایج به دست آمده نشان داد که 1/10 درصد از نمونه ها دارای باکتریوری بدون علامت و 7/73 درصد دارای پیوری بوده اند. نتایج مطالعه هم چنین نشان می دهد که بین عفونت ادراری بدون علامت با سن، تحصیلات، تعداد باروری، سابقه سقط و پروتئین آوری ارتباط معنی داری وجود ندارد، اما این ارتباط از نظر پیوری معنی دار است. بیشترین ارگانیسم های ایزوله شده شامل: اشریشیا کلی(4/68 درصد)، استافیلوکوک اپیدرمیدیس(5/10 درصد)، کلبسیلاپنومونیه(9/7 درصد)، و استرپتوکوک فکالیس(3/5درصد)، می گردد. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد که کوتریموکسازول و نیتروفورانتوین، آنتی بیوتیک های مناسبی برای درمان بیماران هستند.
این مطالعه نشان داد که هر چند پیوری نشانه اصلی التهاب محسوب می گردد، چنان چه باکتریوری بدون علامت به استناد پیوری بررسی شود، 3/26 درصد از موارد عفونت از دست خواهند رفت، که امری قابل ملاحظه می باشد. هم چنین با توجه به فراوانی باکتریوری بدون علامت(بیش از 6 درصد)، انجام کشت ادرار در زنان حامله در منطقه مورد مطالعه توصیه می گردد.