نتایج تثبیت کندگی رباط متقاطع پشتی

پیش آسیب های رباط متقاطع پشتی حدود 3 تا 23 درصد آسیب های زانو را تشکیل می دهند. در موارد حاد کندگی رباط، توصیه به تثبیت می شود و در موارد مزمن، تثبیت هنوز مورد بحث است. پارگی رباط نیز نیاز به بازسازی دارد. در این مقاله نتایج تثبیت کندگی رباط بررسی گردید.
در یک مطالعه توصیفی، از 40 بیمار مرد با میانگین سنی 87/27 سال با کندگی رباط متقاطع پشتی، که تحت عمل تثبیت با پیچ مالئول و واشر با رویکرد پوسترومدیال قرار گرفته بودند، 20 بیمار با میانگین زمان پیگیری 02/16±40 هفته بررسی شدند. 12 بیمار به صورت حاد یا تحت حاد و 8 بیمار پس از 8 هفته از زمان آسیب درمان شدند. ثبات زانو با معاینه بالینی، و میزان رضایت بیماران با انجام کارهای روزانه و یا فعالیت های ورزشی بررسی شدند.
در تمامی بیماران، بهبود و پیشرفت وضعیت ثبات زانو در تست کشویی پشتی مشاهده شد. بیمارانی که به صورت حاد یا تحت حاد عمل شدند، در مقایسه با بیمارانی که به صورت مزمن درمان شدند، پیشرفت بهتری داشتند. آسیب منفرد رباط نیز در مقایسه با آسیب ترکیبی زانو با نتیجه بهتری همراه بود. از نظر کارآیی زانو، 8 بیمار هیچ مشکلی نداشتند، 7 بیمار فقط در فعالیت های ورزشی و 5 بیمار در فعالیت های روزانه مقداری محدودیت داشتند.
تثبیت کندگی رباط متقاطع پشتی با رویکرد پوسترومدیال و تثبیت با پیچ مالئول و واشر آسان و رضایت بخش است. حتی درمان تاخیری کندگی می تواند مفید باشد. اما هرچه شدت ضایعات بیشتر باشد، میزان ضایعه باقیمانده پس از درمان بیشتر خواهد بود.