برآورد عمق، اندیس ساختاری و مکان منبع های مغناطیسی با استفاده از روش ترکیبی AN-EUL

روش AN-EUL روشی خودکار برای برآورد هم زمان عمق، مکان و اندیس ساختاری (شکل کلی) منبع های مغناطیسی است. این روش ترکیبی از دو روش سیگنال تحلیلی (Analytic Signal) و واهمامیخت اویلر (Euler Deconvolution) است. در این روش از جایگذاری مشتق های مناسب معادله اویلر در معادله سیگنال تحلیلی میدان معادلاتی کلی برای محاسبه عمق و اندیس ساختاری منبع به دست می آید. مکان منبع (با دقت بسیار خوب برای منبع های دوبعدی و با دقت کمتری برای منبع های سه بعدی) با استفاده از محل مقدار بیشینه دامنه سیگنال تحلیلی برآورد، و روابط محاسبه عمق و اندیس ساختاری در محل منبع محاسبه می شود. این روش برای داده های نیم رخی وشبکه ای کاربرد دارد. یکی از ویژگی های اساسی سیگنال تحلیلی این است که شکل منحنی دامنه آن و محل مقدار بیشینه دامنه برای منبع های دوبعدی مانند دایک و استوانه افقی باگسترش طولی بی نهایت مستقل از جهت مغناطیس شوندگی است و مقدار بیشینه دامنه همواره روی منبع قرار می گیرد. برای این نوع ساختارها دامنه سیگنال تحلیلی شکلی متقارن دارد. اما برای منبع های سه بعدی، مانند منبع های کروی شکل، به دلیل بستگی شکل منحنی دامنه سیگنال تحلیلی به جهت مغناطیس شوندگی، شکل منحنی دامنه سیگنال تحلیلی نامتقارن است، بنابراین مقدار بیشینه دامنه سیگنال تحلیلی دقیقا روی منبع قرار نمی گیرد. از مزیت های مهم این روش نسبت به روش واهمامیخت اویلر نبود محدودیت در اعمال انحصاری آن به مدل های ایده آل (مدل های دارای اندیس ساختاری عدد صحیح) است، یعنی ممکن است برای اندیس ساختاری یک عدد کسری به دست آید که توصیف کننده اجسام با شکل دلخواه باشد. به دلیل وجود مشتق های مرتبه بالای میدان در روابط روش AN-EUL و در نتیجه حساسیت بسیار زیاد آن به بی هنجاری های سطحی و نوفه ها، در این روش برای کاهش اثر بی هنجاری های سطحی و نوفه ها از ادامه فراسوی داده ها استفاده می شود. ادامه فراسوی داده ها دامنه بی هنجاری های سطحی و نوفه ها را تضعیف می کند و اثر تقویتی فرایند مشتق گیری را کاهش می دهد. در این مقاله برای ارزیابی میزان دقت و کارایی روش AN-EUL، این روش روی داده های مصنوعی ناشی از مدل های مصنوعی گوناگون اعمال و جواب های به دست آمده با مقادیر واقعی آنها (پارامترهای مدل ها) مقایسه می شود. به این منظور ابتدا با استفاده از مدل سازی به روش پیشرو، برای مدل های مغناطیسی ساده از قبیل دایک نازک، کره مغناطیسی (دوقطبی مغناطیسی) و یک منبع سه بعدی، داده های مصنوعی تولید می شود. در مرحله بعد برای برآورد واقعی تر داده های واقعی، به داده های مصنوعی تولید شده نوفه اضافه می شود. پس از به کارگیری روش AN-EUL برای داده های مصنوعی، نتایج به دست آمده برای همه مدل ها با توجه به پارامترهای مدل، از دقت خوبی برخوردار است. در نهایت این روش برای تفسیر داده های مغناطیسی هوابردی برداشت شده در منطقه ای واقع در کشور سوئد مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به تحقیقات زمین شناسی صورت گرفته، در این منطقه، یک توده گرانیتی با چند شکستگی وجود دارد، که در داخل این شکستگی ها رگه هایی از دیاباز نفوذ کرده است. نتایج به دست آمده از روش AN-EULوجود این بی هنجاری ها را به خوبی نشان می دهد و عمق و اندیس ساختاری این بی هنجاری ها با دقت قابل ملاحظه برآورد شده است که با اطلاعات زمین شناسی به دست آمده از سایر روش ها (زمین مغناط برقی (مگنتوتلوریک)، گرانی سنجی، اندازه گیری صحرایی) سازگاری دارد. همه مراحل محاسباتی با استفاده از برنامه های رایانه ای که نگارندگان با استفاده از نرم افزار مطلب نوشته اند صورت می گیرد.