دیدگاه پرسنل پرستاری در مورد موانع کاربرد روش های تسکین درد

عدم تسکین درد پس از عمل در بیماران، بخصوص در بیمارانی که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفته اند باعث مرگ و میر و عوارض ناشی از آن می شود. از این رو شناخت موانع بکارگیری روش های تسکین درد حایز اهمیت است. هدف این پژوهش «بررسی دیدگاه پرستاری در مورد موانع کاربرد روش های تسکین درد» بود.
در این مطالعه توصیفی 211 نمونه شرکت نمودند، ابزارگرداوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود که در دو بخش (ویژگی های فردی، و 31 سؤال مربوط به موانع در چهار حیطه سازمانی، پزشک، پرستار، بیمار) تنظیم شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری نان پارامتریک (من ویتنی وکروسکال والیس) استفاده شد.
از نظر پرسنل پرستاری بیشتر موانع ذکر شده درحیطه بیمار، مانع تلقی نمی شدند و در حیطه مربوط به پرستار درصد بالایی ازپرستاران گزینه بسیار مؤثر یا تاثیر متوسط را انتخاب نمودند. مؤثرترین مانع در حیطه سازمانی مقررات سخت در زمینه استفاده از داروهای مخدر بود (2/52 درصد) و در حیطه پزشک، عدم تمایل پزشک به استفاده از روش های تسکین درد، بیشترین مانع (7/91 درصد) عنوان شد. نتایج در مقایسه نظرات بر اساس تحصیلات نشان داد که درحیطه سازمانی و بیمار تفاوت آماری بین دو گروه مشاهده نشد و در حیطه مربوط به پزشک فقط در مورد تجویز روتین یک داروی مسکن تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده شد. بدین صورت که بهیاران این مانع را مؤثرتر از پرستاران می دانستند. درحیطه مربوط به پرستار درمورد وقت گیر بودن روش های تسکین درد غیر دارویی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده شد. پرستاران این مانع را مؤثرتر از بهیاران می دانستند.
شناخت موانع بکارگیری روش های تسکین درد به غلبه بر این موانع کمک نموده و از سویی ضروری است که در مورد مقررات سخت استفاده از داروهای مخدر تجدید نظر شود.