جوانب کاربری اکسید اتیلن و لزوم جایگزین کردن آن با گزینه مناسب

اکسید اتیلن گازی بی رنگ، و قابل اشتعال است که در دمای بالاتر از 10.7 درجه سلسیوس تبخیر می گردد. این گاز در غلظتهای سمی با بوی شبیه اتر بخوبی حس می شود. اکسید اتیلن در سال 1895 توسط C.Aaurt’z کشف شد. کاربرد آن در طیف وسیعی از فعالیتها اغم از صنعتی و بیمارستانی (به منظور استرل کردن لوازم و تجهیزات) بکار گرفته می شود. در تولید حلالها، ضد مبردها، منسوجات، پاک کننده ها، چسبها، فوم پلی یوریتان و صنایع دارویی بکار برده می شود. در سال 1929 خاصیت میکروب کشی این گاز کشف شد و در سال 1956 برای اولین بار به عنوان استریل کننده در بیمارستان استفاده شد. گرچه میزان کاربرد آن در بیمارستانها و برخی از مراکز خدمات درمانی بسیار کمتر از مصارف صنعتی آن می باشد، ولی به لحاظ امکان بروز مشکلات بهداشتی و ایمنی بسیار حاذز اهمیت است. در این مقاله ضمن ارائه جوانب فنی کاربری این گاز به عنوان گزینه استریل کردن تجهیزات پزشکی، به مخاطرات و لزوم جایگزینی آن به ویژه در مکانهاییی که مدیریت لازم و کارامدی در خصوص حفظ بهداشت و سلامتی وجود ندارد، پرداخته خواهد شد.