بررسی امکان جایگزینی چوب گونه های بومی ایران در ساختمان برجهای خنک کننده

جهت اجرای این طرح تحقیقاتی نمونه هایی از گونه های توسکا، افرا، بلوط، صنوبر و کاج الداریکا به ابعاد120× 5×5 سانتیمتر تهیه و با توجه به داشتن سیلندر و امکانات اشباع چوب در نیروگاه منتظر قائم کرج مطابق با روش متداول برای اشباع چوبهای برجهای خنک کننده با ماده حفاظتی سلکور اشباع شدند و پس از نگهداری به مدت حدود 2 ماه جهت تثبیت ماده حفاظتی، به 4 منطقه گیلان (نیروگاه برق لوشان)، خوزستان (پتروشیمی بندر امام)، استان اصفهان (نیرو گاه برق دورچه) و استان تهران (نیرو گاه برق منتظر قائم کرج) که از نظر شرایط محیطی بلحاظ آلودگی کاملا با یکدیگر متفاوت بودند انتقال و در داخل برجهای خنک کننده نصب شدند و در طول مدت 6 سال هرساله تعدادی از نمونه ها به آزمایشگاه انتقال و سختی، خمش استاتیک و فشارموازی الیاف اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که بعداز گذشت 6 سال در نقاطق مختلف عوامل تخریب متفاوتی بر روی چوبها اثر گذاشته اند البته در طی 4 سال از نظر آماری تخریبی مشاهده نشده و در سال پنجم اجرای طرح نیز از نظر دید ظاهری تخریبی مشاهده نشده ولی مقاومتها کاهش یافته اند. در منطقه صنعتی پتروشیمی ماهشهر با توجه به تولیدات مواد شیمیایی مختلف از جمله کلر و گوگرد که این مواد در هوا پخش شده و از طریق باد و عوامل مکش برج بر روی چوبها اثر کرده و باعث تخریب شیمیایی شده است در حالی که در سایر مناطق این آلودگی وجود نداشته و بیشتر تخریب بیولوژیکی اتفاق می افتد در بین گونه های مختلف استفاده شده جهت تهیه نمونه گونه های بلوط و کاج الداریکا از نظر شکل ظاهری و مقاومتها استقامت بسیار بالایی داشته اند اما گونه بلوط با توجه به جذب آب زیاد آن دارای وزن بسیار زیادی نیز شده است که باعث افزایش وزن کلی سازه می شود که مطلوب نیست چوب کاج الداریکا با توجه به خصوصیات مناسب ساختمانی و مواد شیمیایی موجود در آن و با توجه به کاشت آن در ایران می تواند جایگزین بسیار مناسبی به جای چوب گونه های وارداتی باشد.