مقایسه ی ساختار انگیزشی و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر با وضعیت اقتصادی- اجتماعی بالا و پائین شهر تهران

پژوهش حاضر، به مقایسه ی ساختار انگیزشی و تحمل ابهام در دو گروه دانش آموزان دختر با وضعیت اقتصادی- اجتماعی بالا و پایین در شهر تهران پرداخته است. ساختار انگیزشی، مجموعه اهداف و شیوه های تعقیب آن توسط فرد را در برمی گیرد و توسط پرسشنامه ی PCI سنجیده می شود. تحمل ابهام نیز شامل چگونگی ادراک، تفسیر و واکنش افراد به موقعیت ها و محرک های مبهم است و توسط پرسشنامه یATS-I سنجیده می شود. نمونه ی این پژوهش دربرگیرنده-ی60 آزمودنی، 30 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه با وضعیت اقتصادی- اجتماعی بالا و 30 نفر از دانش آموزان دختر با وضعیت اقتصادی- اجتماعی پایین شهر تهران هستند که به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. دراین پژوهش از t مستقل استفاده شده است. آزمودنی ها پرسشنامه PCIو ATS-I را تکمیل نمودند. α کرونباخ پرسشنامه PCI 81/0 و ATS-I77/0 می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین دو گروه به لحاظ 1- میزان کنترل آزمودنی در تحقق هر هدف، 2- میزان شادی در صورت تحقق هر هدف، 3- میزان غم و سرخوردگی در صورت شکست هر هدف و4- تحمل ابهام تفاوت معنادار وجود دارد. ولی تفاوت معناداری به لحاظ 1- اهمیت اهداف، 2- احتمال تحقق اهداف بدون دخالت آزمودنی، 3- میزان آگاهی آزمودنی به گام ها و اقدامات ضروری تا دستیابی به هر هدف، 4- میزان تعهد و وابستگی قلبی آزمودنی به تحقق هدف، 5- طول مدت زمان تحقق هدف، 6- میزان آزادی در انتخاب هدف، 7- میزان اهمیت هر هدف برای اهداف دیگر و 8- تعداد اهداف مشاهده نشد. این پژوهش همچنین نشان می دهد که نوجوانان خانواده های با وضعیت اقتصادی- اجتماعی پائین، بیشتر منابع استرس زا را کنترل می کنند و آنها در صورت تحقق اهدافشان شادی بیشتری را تجربه می کنند و در صورت نرسیدن به اهداف، میزان سرخوردگی شان نیز بیشتر است.